Yeni bir sayfa, yine bir sayfa daha… Hep sil baştan, hep en başından… Bunca yıldır yazarım ben; yazı yazılmaz zamanı gelince yazı kendisini

Yeni bir sayfa, yine bir sayfa daha…

Hep sil baştan, hep en başından…

Bunca yıldır yazarım ben; yazı yazılmaz zamanı gelince yazı kendisini yazdırır, bunu öğrendim…

Bunca yıldır dinlerim ben; anlatan kişi için dinlenip dinlememesi önemli değil, amaç sadece anlatmaktır, bunu öğrendim…

Bunca yıldır yürürüm ben; kendi bildiğin yolu takip ettiğin sürece bütün yollar açılır önünde, bunu öğrendim…

Bunca yıldır düşerim ben; düştükten sonra ayağa kalkmaktan başka çaresi yoktur insanın, bunu öğrendim…

Bunca yıldır yüzerim ben; çırpındıkça batar insan, kendisini suyun akışına bıraktıkça da çıkar su yüzüne, bunu öğrendim…

Bunca yıldır severim ben; değerinden fazla sevmek insanın kendi bünyesine zarar verir, bunu öğrendim…

Bunca yıldır sevilirim ben; en çok seviyorum diyen en çabuk vazgeçen olur, bunu öğrendim…

Bunca yıldır uyurum ben; uyuyunca unuturum der insan ama rüyalarından kaçamaz bir türlü, bunu öğrendim…

Bunca yıldır uyurum ben; uykusuzluk insanı karar vermeye zorlar, bunu öğrendim…

Bunca yıldır kararlar veririm ben; çoktan seçmeli sınavlarda iki seçenek arasında kalıp hep yanlış seçeneği işaretlemek mümkündür, bunu öğrendim…

Bunca yıldır direnirim ben; güçlü görünmek değildir marifet, doğru olan kolay yolu seçmektir bazen hayatta, bunu öğrendim…
 
Bunca yıldır yaşarım; sevdiklerimi birer birer kaybederken şu ölümlü dünyada savaşların bitmeyeceğini bunca yılın sonunda öğrendim ben…
Pelin Özarslan/Eylül Öğretisi