İkizlere hamile olduğumu öğrendiğimde en büyük tedirginliğim ikisine birden nasıl yetişebilirim kaygısıydı. Tek çocuk annenin gününün tamamın

İkizlere hamile olduğumu öğrendiğimde en büyük tedirginliğim ikisine birden nasıl yetişebilirim kaygısıydı. Tek çocuk annenin gününün tamamını alırken iki bebek bakmak dünyanın en zor işi olmalıydı. Çevremde ikiz sahibi olan anneler ailelerinden yardım alıyordu... Eşimin işi dolayısıyla ailelerimizden uzaktaydık ve ben bu sefer hapı yutmuştum, düşüncelerim artık bir sorun haline gelmişti kaygım azalmadan her geçen gün artıyordu. Zaten yeterince zor geçen bir gebeliğin üstüne birde depresyon eklenmişti. Kent yaşamında anne olunca yalnız kalırsınız ve çocuğunuzun bütün bakımı ile ilgili sorumluluğu yüklenirsiniz. Henüz anne adayıyken bu yalnızlık hissi ve nasıl yetişebilirim sorusunun ağır yükü omuzlarıma binmişti..
Geniş ailelerde ve köylerde birden fazla çocuk sahibi olan annelere çevresindekilerin yardım ettiğini düşünürsek, böyle çocuğu dedem de büyütürdü. Çalışan annelerin durumunun daha da zor olduğunu söylemeye gerek yok sanıyorum. Çevresinden ve eşinden destek görmeyen ikiz ya da fazla çocuk sahibi olan annelerin tükenmişliğine dikkat diyorum, çünkü araştırmalar gösteriyor ki ağır şartlarda çalışan insanlarla birden fazla çocuğun sorumluluğunu alan annenin depresyon ve tükenmişlik derecesi aynı şekilde seyreder. Anneyi bu duruma getirmeden babanın aktif olarak çocuklarının bakımına katılması gerekir. Annenin ruhsal durumuyla yakından ilgilenip anlayışlı olmalı ve destek vermelidir. Baş ağrısı umutsuzluk bıkkınlık hissedebilirsiniz bu gibi durumlarda tabi ki en büyük yardım ve destek eşlere düşmektedir.
Anneler de depresyona girebilir bu gayet doğaldır. Maalesef toplumumuz anne evladına bakmaktan, alt değişmekten, yedirmekten, içirmekten, çocuğunun bütün sorumluluğunu almaktan bıkmaz gibi bir takım düşünceler yüklüyor. Zaten yeterince zor olan duruma birde vicdan azabı eklenir ve ben iyi bir annemiyim sorusuyla baş başa kalırsınız. Özellikle kent yaşamın da anneler bu duygularını paylaşmaz, yoruldum tükendim bıktım demek onun için eksi puandır, çünkü etrafında ki ebeveynler her zaman çocuklarıyla mükemmel ilişkiler sergiler . Bu durumda yavaş yavaş hem çocuğuyla hem eşiyle ilişkisine zarar vermeye başlar. Söylediğim gibi annenin en büyük yardımcısı ve destekçisi devamlı olarak yanında olan ve anneyi en iyi şekilde anlaması gereken babadır.
Günümüz şehir yaşantılarında ailelerinden uzak olan çiftler çocuklarının bakımında ve çocuklarını büyütürken oldukça zorlanırlar. Tabi bakıcınız veya yardımcınız varsa işiniz daha kolay olacaktır. Yeri geldiğinde çocuklarınızı bir saat bile olsa güvenle bırakabileceğiniz birilerinin yanınızda veya yakınlarınızda olmasının sizi ne kadar rahatlatacağını ve size ufakta olsa nefes aldıracağını unutmayın. Ve babalar köşe yastığı değilsiniz, eşlerinize yardım etmeyi unutmayın. Birçok babanın "ben tüm gün işte çalışıp yoruluyorum birde evde çocuklara mı bakayım" dediğini duyar gibiyim, ancak unutmayın ki eşiniz de tüm gün ev işleri ve çocuklar ile uğraştı ve eşlerinizi sizden daha iyi hiç kimse anlayamaz. Babalar, eşlerinizin en büyük destekçileri sizsiniz bunu unutmayın ve eşinizden sevginizi ve yardımınızı esirgemeyin.