İçimden yazmak geliyor, pek klasik olacak ama yazmadan yapamıyorum, bazı şeylerin elimde olmadığın
- İçimden yazmak geliyor, pek klasik olacak ama yazmadan yapamıyorum, bazı şeylerin elimde olmadığını düşünüyorum. Her şeyden önce yazarken daha güçlü bir insan olduğumu biliyorum.
- Cümle kurmayı, uygun düşmeyen bazı kelimeleri çıkarıp başkalarını koymayı, tümcelerle, korkusuz kuşların küçük yılanlarla oynadığı gibi, köşe kapmaca oynamayı seviyorum. O yüzden her gün bir şeyler karalıyorum.
- Başımdan geçen, şahit olduğum ve duyduğum olayları başkalarına anlatmak, kendi içinde hikâyeleştirmek veya tamamen hayal ürünü olarak kurgulamak, hikâyeler/dünyalar kurmak, bir takım hayatların içini boşaltmak, kahramanlarımın bir yerlerde yaşadıklarına inanmak hoşuma gidiyor.
- Hayata ve insanlara karşı, nedenli veya nedensiz öfkeliyim. İçimde kaynayan şeyler var. İşte bu kaynayanları ve öfkelerimi bir tarafa akıtmak, kendimi hayata kanalize etmek için yazıyorum.
- Yeteneğimi denemek için, acaba şöyle bir roman yazabilir miyim, bu tarzda bir hikâye kaleme alabilir miyim diye düşündüğüm için yazıyorum.
- Şahit olduğum haksızlıklara karşı kendimi bu şekilde ifade edebildiğim ve bunun da kendime göre bir tepki olduğunu bildiğim için, bir tür savunma mekanizmasıyla yazıyorum.
- Kafama takılan şeyleri, birilerine olan kızgınlığımı, yazınca zihnimi meşgul edip durmaktan vazgeçtikleri ve böylelikle beynimin derinliklerinden çekip gittikleri için yazıyorum.
- Yıllardır bilmediğim şeylerden acı çekiyorum. Üstelik bunu en yakın çevrem başta olmak üzere, insanlara bir şekilde anlatmaya çalışıyorum. Oysa, kimse beni gerçekten anlamıyor, anlamaya çalışmıyor. Benim yaşadığı hayattan memnun olmayan bir adam olduğumu düşünüyorlar. Ben de acılarımı sadece yazarak hafifletebildiğim için yazıyorum.
- Bilgisayarın başına oturup parmağımı klavyeye bastıkça tuşların çıkardığı sesi sevdiğim ve her parmak vuruşumda ekranda harflerin belirmesi beni mutlu ettiği için yazıyorum.
- Yazmak bana, bir okyanusun içinde seyahat etmek gibi sınırsız özgürlük ve ürperme verdiği için yazıyorum.
- Kendimi, doğrularımı yaşamak, kendi dokumu bulmak ve varsa farklılığımı hayata geçirmek için yazıyorum.
- Sanatın, gerçekten inanılarak hayat biçimi haline getirilen edebiyatın, dünyayı değiştireceğine inandığım için yazıyorum.
- Unutulmayı önlemek, dünyaya sağlam bir kazık çakmak ve öldükten sonra da bir yerlerde yaşamak için yazıyorum.
- Yazmak benim için giderek tutku, tabiat ve alışkanlık haline geldiği için yazıyorum.
- Şu 21 yüzyıl insanıyla ve yaşamıyla sorunlarım olduğu ve kendimi de sorunlu ve sorumlu hissettiğim için yazıyorum.
- Yıllardır uğraştığım kişisel takıntılarım, alınganlıklarım, saplantılarım ve hatta kaprislerim var. Tüm bunlarla mücadele etmek, onları tanımak ve hatta onlarla yaşamaktan mutlu olmak için yazıyorum.
- Kendimi adam etmek, olumsuz yönlerimi törpülemek ve nefsimi ehlileştirmek için yazıyorum.
- Kitapların, kitap okumanın insanı değiştirdiğini ve dönüştürdüğünü bildiğim için yazıyorum.
- Yalnız kalmayı, kendimle baş başa olmayı ve yeri geldiği zaman kendi kendime konuşmayı sevdiğim için yazıyorum.
- Küçük bir odada, kitapların arasında, bilgisayarın başında saatlerce kalmayı başarabildiğim için yazıyorum.
- Göreceli mutlu bir ömür sürmek ve bundan yıllar sonra geriye dönüp baktığımda “İyi ki böyle, kitaplarla iç içe bir hayat yaşamışım,” demek için yazıyorum.
- Yıllardır yazıyla örülü bir dünya kurduğum için, memuriyetimden ayrı, doğru dürüst başka bir hobi edinemediğim, beceremediğim veya yapamadığım için yazıyorum.
- Başladığım bir işi yarım bırakmamak için yazıyorum.
- Bazan neden yazdığımı bilmiyorum. Ama yazıyorum.
- Kitaplarımın tutmayacağını kötümserce düşündüğüm zamanlarda bile, yazabildiğim için kendimi mutlu addediyorum.
