Yazımda iki yıl önce sizlerle paylaştığım duygu ve düşüncelerime yer vererek devam edeceğim. Tam iki yıl önce sizlere şöyle seslenmişim. ‘’

Yazımda iki yıl önce sizlerle paylaştığım duygu ve düşüncelerime yer vererek devam edeceğim. Tam iki yıl önce sizlere şöyle seslenmişim.
‘’Ben bir anneyim.
Her türlü şartlar altında evladımı koruyup kollayacak güce sahibim.
Doğumun acısına dayanacak kadar dirençli, evladın nankörlüğünü hoş görecek kadar kuvvetliyim.
Her türlü şartlar altında ne kadar incitseler dahi, sevmeye devam edebilecek sevgiyi yüreğimde hissedenim.
Önüne çıkacak tehlikeleri senden önce gören, kulağının işitmediği sözleri duyan ve seni korumaya çalışanım. Yoluna devam edemeyecek hale geldiğinde her türlü azmi, direnci, kuvveti sana verenim.
Nefessiz kaldığın ve bunaldığında, arkanda destek ciğerlerine çektiğin nefesinim.
Var olduğum sürece saç teline zarar gelmemesi için canını dişine takan benim. Sesin çıkmasa da, tek bakışından ne demek istediğini, ne yapmak istediğini fark edenim. Ne kadar incitirsen incit, içimdeki karşılıksız sevgi ile sabır dileyeyim.
Hiçbir çıkar gözetmeden, sonsuz güveneceğin tek varlık benim. Arkandaki gölge misali, nefes aldığım sürece peşindeyim.
Hoşgörünün, sabrın, metanetin, direncin bir arada toplandığı yegâne bireyim. Ben bir anneyim.
Ben bir çocuğum.
Konuşmak isteyip, defalarca dilimden kelimeleri geri yutkunan, öfke nöbetlerinde içimde volkanlar patlayanım. Dile gelse tüm sözcükler ve harfler son cümlesinde ‘seni seviyorum anne’ demeliyim.
Sen üzülmeyesin diye acıları yüreğime gömen benim.
Bakışımdan anlarsın korkusu ile gülümseme maskesine bürünenim. İçimde kopan fırtınalara inat dimdik ayakta durmak için çabalayan benim..
Yüreğimdeki yaraların tek ilacı sensin bilirim; üzülmeyesin diye sana hiç birini söyleyemedim. Üstesinden gelirsin diyorlar bana söyle sen güç vermezsen nasıl geleyim.
Ben bir çocuğum.
Karşılıksız ve çıkarsız tek sevginin senin sevgin olduğunu bilirim. Şartlar ne olursa olsun arkamda sonsuz desteğini her zaman hissedenim.’’
Evli bir çifte sormuşlar, bir kadın anne, erkek ise baba olduğunu ne zaman hisseder?
Erkek cevap vermiş ‘tabi ki bebek dünyaya gelip kucağıma aldığım zaman baba olduğumu hissederim’.demiş.
Kadın ise ‘bunu bilmeyecek ne var, elbette ki hamile olduğumu fark ettiğim andan itibaren anne olduğumu hissederim’.demiş.
Önemli olan biyolojik olarak anne olmak değil sanırım bütün mesele anne olduğunu hissetmekle alakalı.
Sabah saatlerini çok severim. Sabahın dinginliği adeta ruhumu besler her zaman. Geçtiğimiz gün yine sabahın huzurunu ruhuma doldurmak üzere balkonuma çıkmıştım. Tam derin bir nefes alacak iken minik bir kedi yavrusunun sesini duydum. Sesin geldiği yere baktığım zaman bir anne kedinin yavrusunu evin bahçesine taşıdığını gördüm.
Sessiz sedasız hemen bir kaba süt koyarak yalarına indim. İki yavrusu kedi ve anneleri bir köşeye sinmişlerdi. Sütü yanlarına götürmek istediğimde anne kedi tıslamaya ve saldırı pozisyonu almaya geçti. Ne yalan söyleyeyim üzerime atlamasından ben de çekindim.
Sonuç olarak ister insan olsun, ister başka bir canlı, annelik hissini gerçekten yüreğinde hisseden ve o şekilde davranan herkes bana göre bir annedir.
Dünya üzerinde bu hisse sahip olan dişilere verilen bu içgüdü; Allah’ın bizlere verdiği bir lutuftur.
Bu vesile ile kendini anne olarak hisseden bütün annelerimizin Anneler Gününü kutlarım.
Sevgi ile kalın.