Aşkta kaybetmekte vardır kazanmakta… Bunu en iyi ayrılanlar ve muradına erenler bilir.Ama kaybetmeyi en iyi yüreği acının vurdumduymaz
Aşkta kaybetmekte vardır kazanmakta…Bunu en iyi ayrılanlar ve muradına erenler bilir.Ama kaybetmeyi en iyi yüreği acının vurdumduymaz şimşekleriyle yanmış yürekler bilir.Yüreği gözyaşı yağmurlarıyla mahşer alanına dönen aşıklara sorun siz aşkta kaybetmek nedir?
Ne midir?
Sevda çölünün umut mavisi közlerine sarılıp sarılıp karşılıksız bir aşkın dermanı için bir yudum can suyu dilenmektir,Gözlerinin önüne perde düşmesidir,ortalıkta sarhoşça gezinmektir.Yani aşkta kaybetmek çok basittir,kendi kurşunlarına kör bir yaşam sürdürmektir…
Ne midir?
İmkansızlık rıhtımında bir mum alev olup platonik rüzgarlara inat sonunu bile bile direnip yanıp yanıp erimektir.Yüzme bildiğin halde okyanusta güçsüz düşüp can çekişmektir.Buda aşkta kaybedenlerin en basit somutluğa indirgenmiş tarifidir.
Ne midir?
Gelmeyecek yaza üşüyerek “dermanımın kalbi yoruldu” bakışları sergilemektir.Umutsuzluğa kelepçe vurup yalan bir umudu gönlüne mühürlemektir.İşte tüm bunları kim mi bilir?
Aşkta kaybedip yüreği harabeliklerde esir düşen çaresiz ve bir o kadar da beklentisiz bekleyişleri gönlüne işleyen şiir yürekli Mecnunlar, Leylalar bilir….
