Merhaba kıymetli okurlarım bu makalemde sizlere naçizane aile olmanın önemini anlatıp aktarmaya çalışacağım zaman ayırıp okuma zahmetinde bulunduğunuz için sizlere çok teşekkür ederim okuyan yüreğiniz dert görmesin inşallah.

Bence bu hayatta neyi çok seviyorsanız o imtihanınız oluyor... Çok görmüyorum tamah dünyasıdır elbette gayelerimiz gayretlerimiz sonucunda bizler çalışıp istediklerimizi elde etme imkanı bulacağızdır.

Her insanın bir fıtratı olduğu gibi aynı şekide bir ideali vardır. Buna  örnek okuyup mezun olduğunda edineceği meslek kariyer sevdiği insanla bir yuva kurup mutlu olmak. Bu duygulardayken insanın hayatındaki en büyük destekçisi ailesidir. Peki ya herkesin destekçisi olan aileniz bir arada değilse zor gününüzde nereden destek alır ve bu zorlu hayat yolunda kimden moral bulursunuz ki. Sizlerin şikayetini ettiği hayat bazılarının da hayalidir kardeşim. 

Anne babamın çocukluk yaşlarımda ayrılığından sonra kaybettiğim yuva sıcaklığını tam kırk bir yaşında eşim ve çocuğumla buldum. Eksiktim, hasrettim, huruktum özlemini çektiğim yaşamdı bu günlerim hiç imtihansız günüm olmadı benim heleki söz konusu aile olunca hiç olmadı elbette ben biliyorum bir lütufdur insana ailesi insana yaradanından ama kulları hep kendi lütuflarıymış gibi davrandı sandırma gayretinde bulundu. Bir kez of demedim neler gördüm anladım da anlamış gibi olmadım varsın buda böyle olsun dedim. Bana en uzaktan davrananların davranışları bertaraf edercesine en yakınıma koydum onları varsın onlar bilmesin mesele bakmak değildi bakınca orada olmayanı bile oraya koymaktı.

Haktan geldi bana yolum kesişti sevdiğim kuluyla kurdum onunla mutlu bir yuva onun dışında ne gerek varki ayrı ayrı oyuna nizamsız kanuna kurala. Sizin içinde bulunup menfaat ve farklı gayelerinize hizmet edip yıllar yılı şikayet ederek yerden yere vurup kıymet bilmeyip anlamına ermediğiniz aile olmayı ben hiç yaşamamıştım. Benim için varoluşun bir parçası olan aile olmak tüm menfaatlerin üstünde. İspatını boynu bükük evde tek sessiz ve ıssız günlerimden sorabilirsiniz. Eve aldığım bir yemeği yalnız yiyemeden yatıpta uyuyamadığım derin duygulu gecelerimden sorabilirsiniz. Dıştaki dünyada bir futbol müsabakasının zaferle sonuçlanmasındaki herkesin sokaklarda olduğu coşkuyu bile benim ailem yok deyip toplum içine girip karışmayacak kadar kendime ar ettiğim günlerimden sorabilirsiniz. Bayramlar da gidecek yerim olmadığında evde kapımın bir kez bile çalınmayışından ve cam kenarında oturup sokağı gelen geçen ziyaretlere giden insanları hüzünle izleyişimden sorabilirsiniz. 

Şimdi sevdiğim bir eşim ve Allah bağışlarsa bir evladım var nasıl üstüne titremeyeyim? 

Nasıl dayansın yüreğim tehditlere ben kendim olunca bir kez titremedim bu hayatta bir meçhul ha var ha yok arasında yaşadım bu hayatı. Şimdi söz konusu yuvam evladım olunca nasıl hibe edeyim nasıl heba edeyim onları aklımla gönlümü onlara ipotek ettim ben. Onlar benim yıllar sonra olan ailem. Allah hiç bir yuvayı yıkmasın ailelerini evlatlarından evlatlarınıda ailelerinden ayırmasın.

Sevgi ve saygılarımla sağlıcakla kalın.