Kahramanmaraş'ta 7,7 ve 7,6 büyüklüğünde iki deprem meydana geldi. Deprem; Kahramanmaraş, Kilis, Diyarbakır, Adana, Osmaniye, Gaziantep, Şanlıurfa, Adıyaman, Malatya ve Hatay'da büyük yıkıma yol açtı. 10 ilde 35 bini aşkın vatandaşımızı kaybettik.

Yetim kalan çocuklar, eşini, çocuklarını kaybeden anne ve babalar… Göz yaşı, çaresizlik… Ekran başında deprem bölgesini izlediğimde göz yaşıma hakim olamıyorum. Bu ne acıdır ahhh… Bu acıya yürek dayanmaz..

Büyük felaketler, bir yandan çok sayıda can kaybına yol açarken bir yandan da 'mucize' kurtuluşlara da sahne oluyor. 10 ilimizde yapılan enkaz çalışmalarında birçok çocuk ve yetişkin kurtarıldı… Enkaz altından çıkarılan her bir can bizlerin acısını azda olsa hafifletti.

Kahramanmaraş’ta Kalkan Apartmanının enkazından 74 yaşındaki Cemile Kekeç, depremin 10. gününde 227. saat sonra sağ olarak çıkarıldı. Öte yandan Melike İmamoğlu (42) da enkazından 222 saat sonra sağ olarak çıkarıldı. 227 saat aç, sussuz ve buz gibi havada göçük altında yaşam savaşı veren İmamoğlu’nun enkazdan çıkarılması beni çok mutlu etti. Bu gerçekten çok büyük bir mucize…

Hatay 600 Evlerde yıkılan 6 katlı binanın enkazında kalan bir kişinin hayatta olduğunu belirleyen ekipler apartmanın 3'üncü katında, Yavuz Türkmen isimli çocuğa ulaştı. 12 yaşındaki Yavuz, 91 saat sonra elindeki kumbarasıyla birlikte enkazdan kurtarıldı. Sedyeye alınan küçük çocuğu sağlık ekiplerine teslim etmek isteyen AFAD görevlisinin "Aslan yavrum be', "Sana kurban olayım" sözleri yürekleri ısıttı.

O bölgede, enkaz altında bir yakını olan veya oturduğu binanın yıkılması ile çaresiz kalan o insanların haykırışlarını elbette görmezden gelemeyiz. Elbette, o insanların haykırışları, oturduğu binanın enkazına çaresiz gözlerle bakışını, o binanın enkazından bir yakınını canlı olarak çıkmasını beklediğini anlayabiliyoruz.

Allah hiç kimseyi çaresiz bırakmasın.

Allah hiç kimseyi böyle bir acı yaşatmasın.

Acının elbette hiçbir tarifi olmaz.

Televizyonlarda dehşet verici görüntüleri izledikçe yüreğimiz burkuluyor, tarifsiz duygular ve kelimeler kifayetsiz kalıyor. Deprem bölgelerindeki görüntüler yaşanan can pazarı, yardım çığlıkları görünce bizim burada içimiz yanıyor.

Allah bir daha böyle bir acıyı yaşatmasın..