Yıl 1890.
İstanbul'un en eski yerleşim yerlerinden olan medeniyetlerin bir arada yaşadığı 3 dinin birlikte hayat sürdüğü bir semt Balat.
Kökeni Gelibolu, Gökçeada ve Marmara Adası'na dayanan, yüzyıllardır denizcilikle uğraşan Dulidis ailesinin genç ferdi Rum Kaptan Asteri, teknesiyle Balat'a mal getirip götürdüğü sırada Şirket-i Hayriye'den (Şehir Hatları vapuru) inen Rum kızı Eleni'ye ilk görüşte aşık olur. Aşkına karşılık bulmak için genç kızın peşine düşen Dulidis, Eleni'nin Rum bir bankerin kızı olduğunu öğrenir.Fakat Eleni '' ben denizci yolu gözleyemem'' diyerek bu aşka karşılık vermez. Bunun üzerine Asteri Rumca meydan anlamına gelen ''Agora''ismiyle bir meyhane açar.
Agoranın meydan anlamına gelmesi sebebi sokakların çıktığın yer anlamındadır.Ve gerçekten de Balat'ta ki birden fazla sokak Agora meyhanesinin önünde birleşir.
''Agora Meyhanesi", Sultan Abdülhamit'in gayrimüslimlerin sosyal yaşamına gösterdiği hoşgörünün günümüze yansıması olarak değerlendiriliyor.
Ruhu ve bütünlüğü ile sofistik bir hali vardır.Asteri burada masalar yerine fıçılar ve ucuz şaraplar kullanır.Kısa zamanda tanınmasına vesile olmuştur.
Tabi ki bir olay var ki Agora meyhanesinin tanınmasını sağlayan asıl olay diyebiliriz.
Yıl 1959.
Onur Şenli adında bir tıp fakültesi öğrencisi komşu kızına aşık olur ama aşkına karşılık bulamaz. Aşk acısı ona soluğu birçok zaman, İzmir’in Agora semtinde aldırmaya başlar. Çünkü Agora salaş meyhanelerin mekanıdır. Bir gün bu salaş meyhanelerden birinde içtikten sonra eve gelir ve bir mektup yazmaya başlar aşkına.
Mektup şöyle başlar: “Sana bu satırları bir sonbahar gecesinin felç olmuş köşesinden yazıyorum.”
Onur Şenli, mektubun ileriki bölümlerinde fakına varır ki aslında bir mektup değil bir şiir yazmaktadır.
Şiirine de şu adı koyar: Gece, Şarap ve Aşk
Onur, şiiri yayımlatmak için fakültenin dergisine gönderir,şiiri kabul edilir. Şiir dergide tam basılmak üzereyken, Ege Expresi gazetesinin kültür-sanat editörü tarafından görülür. Editör şiiri yayınlar ama adını değiştirerek. Şiirin adı olur Agora Meyhanesi.
Şiir o kadar sevilir ki, dillere pelesenk olur. Hatıra defterlerinde yer alır, sevgililerin kulaklarına fısıldanır. Şarkısı yapılır, şarkıyı neredeyse ünlü olup da söylemeyen sanatçı kalmaz. Müzeyyen Senar, Zeki Müren, Gönül Yazar, Behiye Aksoy sadece bunlardan birkaçıdır.
Şarkıyı dinleyenler İzmir’deki Agora’dan habersiz Balat’ta ki Agora Meyhanesi’ne akın ederler. Çünkü şarkıdaki Agora Meyhanesi’nin burası olduğunu düşünmektedirler. Haliyle geceleri burası hınca hınç dolmaya başlar. Öyle popüler bir mekan olur ki tam 286 Türk Filmi’nin meyhane bölümleri burada çekilir. Yani ucuz şarapların satıldığı meyhane Türkan Şoray’ları, Fikret Hakan’ları, Ayhan Işık’ları, Cüneyt Arkın’ları ağırlamaya başlar.
2000’li yıllardan sonrada kaderine terkedilir, çöplük olarak kullanılmaya başlar.
Asteri Dulidis'in ardından oğlu Stelyo Dulidis işletmeyi devralır. Bu dönemde 6-7 olayları yaşanır.Balat ve yahudilere yönelik saldırılarda Agora Meyhanesi'de yanar. Bunun üzerine Stelyo Dulidis, hasar gören binanın denize açılan bölümünü, diğer kısımları restore etmek için satar. Stelyo Dulidis'in ardından oğlu Hristo işletmeyi sürdürür.
Hristo Dulidis ve eşi Ergenya, annesi Almanya'ya işçi olarak giden Ersin Kalkan'ı himayesine alır. Terzi çıraklığı yapan Ersin Kalkan, Dulidis'in teklifi üzerine Agora'da 4 yıl kalfa olarak çalışır.
Bunu neden söylüyorum.Ve yaşanan herşeyin bir nedeni vardır.
Agora'da tanıştığı Cemal Süreya'nın asistanlık teklifini kabul eden Kalkan, eğitim hayatının sonunda gazetecilik mesleğine adım atar.

2013 YILINDA YENİDEN AÇILDI
2000 yılından itibaren çöplük olarak kullanılan yer 2013 yılında tekrar açıldı. Ersin Kalkan yıllar içinde muhafaza ettiği aynalar, kadehler, sürahiler, lambalarla dekore ve restore ettiği Agora'yı, 2013'te "Agora Meyhanesi 1890" adıyla tekrar işletmeye açtı.
Şimdi tekrar bu nostaljiyi yakalamak isteyenlerin gittiği bir yer.Gerçektende Balat'ın kendine has duruşuna yakışan bir mekan.İllaki şarap içmenize gerek Yok.Bir fotoğraf çektirmek içinde gidebilirsiniz !
Sizlere o meşhur yazılan Agora meyhanesi şiirini de paylaşmak istiyorum.

AGORA MEYHANESİ
sana bu satırları
bir sonbahar gecesinin
felç olmuş köşesinden yazıyorum
beşyüz mumluk ampullerin karanlığında
saatlerdir boşalan kadehlere
şarkılarını dolduruyorum
tabağımdaki her zeytin tanesine
simsiyah bakışlarını koyuyorum
ve kaldırıp kadehimi
bu rezilcesine yaşamaların şerefine içiyorum.
burası agora meyhanesi
burada yaşar aşkların en madarası
ve en şahanesi
burada saçların her teline bir galon içilir
gözlerin her rengine bir şarkı seçilir
sen bu sekiz köşeli meyhaneyi bilmezsin
bu sekiz köşeli meyhane seni bilir
burası agora meyhanesi
burası arzularını yitirmiş insanların dünyası?
şimdi içimde sokak fenerlerinin yalnızlığı
boşalan ellerimde kahreden bir hafiflik
bu akşam umutlarımı meze yapıp içiyorsam
elimde değil
bu da bir nevi namuslu serserilik
dışarda hafiften bir yağmur var
bu gece benim gecem
kadehlerde alaim-i semaların raksettiği
gönlümde bütün dertlerin hora teptiği gece bu
camlara vuran her damlada seni hatırlıyorum
ve sana susuzluğumu
birazdan şarkılar susar, kadehler boşalır
umutlar tükenir, mezeler biter
biraz sonra bir mavi ay doğar tepelerden
bu sarhoş şehrin üstüne
birazdan bu yağmur da diner
sen bakma benim böyle delice efkarlandığıma
mendilimdeki o kızıl lekeye de boş ver
yarın gelir çamaşırcı kadın
her şeyden habersiz onu da yıkar
sen mesut ol yeter ki ben olmasam ne çıkar?
dedim ya burası agora meyhanesi
bir tek iyiliğin tüm kötülüklere meydan okuduğu yer
burası agora meyhanesi
burası kan tüküren mesut insanların dünyası

Onur Şenli (İzmir-1959)