Biz insanlar, nasıl, nerde hangi şartlar içinde yaşarsak yaşayalım; her ne olursa olsun bizi ne mutlu ederse etsin ihtiyacımız olan herşeyimiz olsa d

Biz insanlar, nasıl, nerde hangi şartlar içinde yaşarsak yaşayalım; her ne olursa olsun bizi ne mutlu ederse etsin ihtiyacımız olan herşeyimiz olsa da olmasa da fark etmiyor.
Evimiz işimiz, çocuklarımız vs. her ne varsa başta bizi mutlu ediyor. Eninde, sonunda bir huzursuzluk, sıkılmışlık duygusu bir anda hayatımıza giriyor...
Dahalar düşüyor aklımıza...
Doğanın ve insanın ürettiği şeylerin gereği sahip olduğumuz şeylerin daha iyisi hep olacaktır.
Daha iyisi, daha güzeli, daha farklısı, daha üstünü gibi..,
Bazen doğaya dönüp bakmak gerekir. Hayvanlarda aynı bizim gibi...
Yaşıyor, yiyor, içiyor, çoğalıyor, ölüyorlar; Temel de hiçbir fark yok ama; onların mülkiyet sahiplenme dertleri yok.
Hırs, ihtiras, savaşlar yok. Düşünebilme yetimiz varken bir kartal, kedi gibi yaşayamayız hayatı...
Hep bir gün iyi olmayı, daha iyi olmayı bekleriz... Daha mutlu... Daha zengin... Daha güzel... Daha şanslı...
“Daha fazlasını” ararken varolanı görmeyiz, göremeyiz alışılmıştır,
“O” alışkanlıktır belki hep sahip olma peşinde koşarken “sahip” olduklarımızı unuturuz.
Oysa ki O dahalar var olanı görmeden hiç gelmeyecektir! Ve hayat mutsuz, doyumsuz olmak arasında gidip gelir.
İnsanın arzu ve istekleri yerine geldikçe daha deyip doyumsuz olur, gelmediğinde neden diye sorgular mutsuz olur.
Sıfır noktası yolun ortası bulunulması gereken yer, “AN”da ihtiyacım olan herşeyim var.
Ya da hiçbir şeye ihtiyacım yok deyip şükredebilmek... Ve sahip olduklarımızın ne kadar değerli olduğunu görüp mutlu olmak... Doğan güneş, hergün gördüğümüz masmavi gökyüzü, sağlıkla yürüyüp, koşabilmek cadde ve sokaklar da...
Doyasıya sevdiğimiz çocuklar, kediler, köpekler.... Kış mevsimi, beyaz giyinmiş çam ağaçları... Ağız tadıyla, sağlıkla içtiğimiz bir yudum su gibi... Şükredecek o kadar çok şey var ki doyumsuzluk niye?
Şükür doyuma, iç huzura açılan kapıdır. Şimdi ezber bozmaya ne dersin?
Hadi eline kağıt, kalem al yokların değil, varolanın listesini yap...! Ve şükür de kal !!!!