Onun için derler ki; Zarif sarı pıtırcık çiçekleri, Mis kokusuyla şifa deposu Bir ıhlamur ağacını tanıdım, çocuk olmakla beraber bana bir şey

Onun için derler ki;
Zarif sarı pıtırcık çiçekleri,
Mis kokusuyla şifa deposu
Bir ıhlamur ağacını tanıdım, çocuk olmakla beraber bana bir şeyleri anlatırdı. Yanında büyüsemde annemin kollarına sarılamadığım zamanlar o yakınlığı hissettirirdi. Çiçeklerinin kokusu doğaya meydan okurdu, hırçın ve asice her tarafa yayılıyordu. Yeni biçilmiş çimen kokusu ile tüm çiçeklerin kokusunu bastırıyordu. Dünyayı aydınlatan ayışığı gibi ruhumu aydınlatıyordu.
Büyüdüğüm zaman hep hayal ettiğim yerdeydi. Geniş bir bahçe, bahçenin ortasında saray yavrusu gibi bir ev, renge renk çiçekler vardı etrafında. Güneş en güzel endamıyla parlıyordu. Dağların beyaz gelinliği hala üzerindeydi. Dere coşarak akıyordu. İğdelerin eteklerinde mor sümbüller, nergisler boy sürmüşlerdi. Yine söylyorum ıhlamur ağacının çiçeklerinin kokusu, diğer bütün çiçek kokularınıbastırıyordu. Şuanda bulunduğum yere Ihlamur ağacı dikmişler, nerede olduğumu bazen bilemesem de nu zor şartlarda bana  iyi geldi. En güzel ilaçtır aslında; ıhlamur ağacının olduğu evde bolluk olur. Yaprağı bile, çiçeği kadar şifa kaynağıdır. Çiçekleri balla karıştırılıp içilirse, mide ülserine, sinirleri yatıştırmaya, idrar yolları hastalıklarına, gribe iyi gelir. Göğsü yumuşatır. Balgam söktürür. Bronşit ve öksürüğe, beyin ve damar kireçlenmesini giderir. Ciltteki leke ve kırışıklıklara, hatta saç bakımına faydasından bahsederler. Uzun ömürlü bir ağaçtır. Bin yıl kadar yaşayabilir.'
Çocukluğumla beni buralara gönderen ihtiyar Ihlamur ağacı, uzun yıllar iyiyi, kötüyü, güzeli, çirkini gördü. Hep aklımda işte. Nice kuşlara barınak, yuva oldu. Hiç bir şey yapmadıysa bile çiçeklerinden ilaç, yoldan geçen yüreklere derman, aşıklara duygu oldu. Kökü Türk ırkı gibi derinlerdeydi. Asildi. Gece veda etmeye hazırlanırken; Ihlamur ağacının çiçeklerinin kokusundan mı, yoksa gönlüme düşen ayrılık ateşinden mi son defa yanından ayrılmıştım. Ben yıkılmadım ama o yıkılmıştı. Taaki 17 Ağustos 1999 tarihi onu benden alana dek huzur ve mutluluk doluydum.
Şimdi çok başka yerlerde,
Olsamda burnumda ıhlamur
Kokusu, içimde buruk bir tat...
Ve ıhlamur ağacının, mavinin, aşkın, düşlerinin peşinden giden cesur ve güzel
Kalplere kucak dolusu ıhlamur
Çiçeği gönderiyorum ...
Sevgiyle❤️