HOŞGELDİN ‘Bugün dağların dumanı aralandı, hoşgeldin Ah ışıklar içinde kaldım, yandım efendim

HOŞGELDİN
‘Bugün dağların dumanı aralandı, hoşgeldin
Ah ışıklar içinde kaldım, yandım efendim


Sen bana yangın ol efendim, ben sana rüzgar
Tutuşsun gün, yansın geceler, zamanımız dar


Sen bana geç geldin, ben sana erken
Tutuşsun gün, yansın geceler, vaktimiz varken…’


Bu güzel şarkının  Söz ve Müziği Hüsnü Arkan’a aittir.
Son yıllarda Koray Avcı tarafından popüler yapılan bir şarkı olsa da aslında 2011 yılında Hüsnü Arkan ile Birsen Tezer tarafından söylenip, piyasaya sürülmüştür.
Şarkının en can alıcı noktası;
‘Sen bana geç geldin, ben sana erken’ kısmıdır.
Ne acı değil mi?
‘Sen bana geç geldin,
Ben sana erken…’

Devrimci sanatçı Arif Kemal’in bir şarkısı vardır, ‘Gece gelen konuk’ diye…
Bu güzel şarkının sözleri ise Şair Yağmur Atsız’a aittir.

GECE GELEN KONUK
‘Gözlerin nasıl bulanık
Gözlerin sisli bir orman
Saklı korkulardan sanık
Sanki kaçarken vurulan

Kirpiklerin diken diken
Tel örgüler kirpiklerin
Yasak sınırlar geçerken
Geride kaybettiklerin

Dudakların nasıl ürkek
Ne kadar uzakta sesin
Sen gece gelen konuğu
Hiç kimsenin ve herkesin.’


Ne kadar çarpıcı değil mi?
‘Sen gece gelen konuğu
Hiç kimsenin ve herkesin…’

Bazen insan ‘Geç gelenler’le denenir.
Bazen ‘Gece gelen konuk’larla.
Bazen de ‘Gece geç gelen konuk’la denenir.

Ve bazı kadınlar ‘geç’ gelir, ‘gece gelir’,
Ve dahi inanılmaz ilham verir.

O kadınlar ki;
Kimi zaman ‘Şirin’ olur, Ferhat eder adamı,
Kimi zaman ‘Leyli’ olur, Ahmed Arif eder adamı;
Kimi zaman da ‘Mihriban’ olur, Abdurrahim Karakoç eder adamı.

İlham veren kadınlar  güzeldir .
Fena yakıp, Aklını alırlar adamın.
Zordurlar, ha deyince ulaşamazsın. Hadi ulaştın diyelim kontrol edemezsin.
Bir rüya gibi gelip girerler hayatına ama bir kabus gibi giderler, Sabah uyandığında ömrünce unutamayacağın bir iz bırakırlar.

‘O ilham bir daha gelsin mi, gelmesin mi?’ diye ömrün boyunca  düşünür durursun.
Baktın çözemiyorsun bu sorunun  cevabını şiir yazarsın, öykü yazarsın, şarkı, türkü besteler, heykel, resim, fotoğraf, tiyatro, sinema…
Bin takla atar, Herşeyi yaparsın, Ama geçmez acısı.

Hatta;
Oturur bir cigara yakar,
‘Maviye maviye çalar gözleri’ diye türkü söyler, Cigaranla beraber sen de yanarsın ama acısı geçmez.

İlham veren kadınlar güzeldir; Ve fakat keşke hiç gitmeseler,
Hep bizimle kalsalar, hep bir ilham olarak kalsalar, olmaz mıydı?
Olurdu elbet?

Keşke;
‘Geç kalmış’ olmasalardı.
Ve keşke;
‘Gece gelen konuk’ değil de ev sahibi olsalardı.

‘Olmadı, Olmuyor gülüm. Sanatın ruhuna ters’ mi dedi biri?
Kötüsün.


Dip not: İlham için en az İki kişi gereklidir, Ölüm içinse Bir kişi.
Ve ilham geldiği gibi gitmez, İz bırakır, acı bırakır, unutulmaz travmalar yaşatır.
Ve dahi herşeye rağmen ilham da güzeldir, ilham veren kadınlar da…