Hepimizin vardır bir kahramanlık öyküsü... Kimi askerde, vatani görevini yerine getirirken yaşar, kimi tek başına mahalle psikopatlarıyla baş tutark
Hepimizin vardır bir kahramanlık öyküsü...Kimi askerde, vatani görevini yerine getirirken yaşar, kimi tek başına mahalle psikopatlarıyla baş tutarken yediği dayakta kahraman olur. -Gördün mü? 5 kişinin arasına nasıl daldım!!! Kimisi de sevgilisinin kahramanı olur. Tıpkı bende ki sen gibi...
Evet sen benim bitmeyen öykümün kahramanısın. Güzeliğiyle baharın ilk sabahı gibi göz kamaştıran, güzel kokusuyla kır çiçeklerini kıskandıran bulut gibi yüreğimin üstünde ki kanatsız bir periydin. Ve ben bu öykü de mutluluğa dudağı ıslanmamış çıkmaz sokakların delikanlısıydım. Çıkmaz sokak diyorum tıpkı aşkın çıkmazı gibi ve ben tam ortasında ayağının altında mayın varmış gibi kalakaldım kalp ağrımın...
Sazın tellerinden hazin tüten bir türkü gibi tüterdim isyanlı gecelere sen zengin mahallenin süt beyazı peri kızı. Tanrıya taptığım gibi gülüşüne taptım. Gamzelerimde 5 vakit ibadetini hiç eksik etmedi gözyaşlarım...sensizliğin iğnelerinde hep eksik yaşadım ben bu hayat öyküsünü....
