Günlük hayatta fiziksel olarak birçok yara alabiliriz ancak vicdan yarası fiziksel yaraların verdiği acıdan çok daha farklı bir acı değil midir? Ayr
Günlük hayatta fiziksel olarak birçok yara alabiliriz ancak vicdan yarası fiziksel yaraların verdiği acıdan çok daha farklı bir acı değil midir? Ayrıca vicdan yarası soyut bir kavramdır ki kalbimiz kırıldığında vicdanımızı dinlediğimizde o yarayı kapatmak çok zordur, hatta imkânsızdır. Tüm yaralar bir gün iyileşir ama vicdan yarası izleri bir yerlerde kalır. Hatta bazen patlak vermez mi? Vicdan yarasından kurtulmak zordur içimizde saklarız yıllarca o yüzden pişman olacağımız şeyler yapmamakta fayda var. Bizler yaptığımız şeylerden kendimizi suçluyoruz bazen de basiretim bağlandı yaptım bir hata, hatta şeytana uydum keşke yapmasaydım uymasaydım diye düşünebiliyoruz. Oysa basiretimizin yâda şeytanın suçu yok ki asıl suçlu bizleriz. Çoğu kez bilinçli yapıyoruz.
Sokakta yaralı bir kedi görsek iyileştirmek için elimizden geleni yaparız hatta sokakta yaşamasına gönlümüz razı gelmez evimize alıp bizlerle yaşamasını sağlarız. Vicdanımızın sesi kediye yardım et, iyileştir, evinde bak demiştir.
Vicdanımızla başa çıkamıyorsak sorun bizlerdedir. Zamanla kendimizi tanıyamaz her kötülüğü yapar, kendi çıkarlarımız için çevremizdekilere zarar verir hale geliriz yüzden vicdanımıza hâkim olmalıyız.
Bazen de düşünüyorum sevmek sevilmek ne demek bilmediğimiz için mutlu değiliz. Karşımızdakileri mutsuz ederiz kötülük yaparız.
Haftaya görüşmek üzere sevgiler dostlarım...
