Günü, gün ile kurtarayım derken bazen gün bir önceki günden daha çıkar karşımıza. Elini tutup, ayağa kaldırmaya çalışırsın birilerini. Günün sonunda bir bakarsın elinin tersiyle o seni itmeye başlar. Kendimize kızdığımızla kalırız....

Olayları ve durumları doğru değerlendirebilmek için doğru pencerelerden bakmak gerekir. Bugün hangimizde bir dilencinin azmi var? Biraz olsun düşünsek anlayacağız. Her gün aynı saatte, aynı yerde oturup aynı cümleyi tekrar ediyorlar. Üstelik...

Saat geceye birkaç dakika var. Yine geldin aklıma! Adeta üzülmek, kahrolmak için şehrin hüzne boğulmasını bekliyor gibiyim. Gece dile gelse en çok bana kızardı. Olmaman benim için en doğrusu sanıyordum. Sen yanımdayken! Şu ara sadece durup...

Canımız yanıyor. Çünkü kardeşlerimiz acı çekiyor. Bizler daha çok silah alınsın diye Nokıa kullanıyoruz, Vakko giyiyoruz, Coca Cola içiyoruz. Kendi ayağımıza bilerek ve isteyerek sıkıyoruz. İşin ürkütücü tarafı mı? Kendi ürettiğimiz...

Yeryüzünde en tehlikeli insan kaybedecek bir şeyi olmayandır. Çünkü onlara göre, mevcut durumları Nirvana'dır. Sonun başında olmakla beraber, acı hissetmez. Umarsızca bencilleşirler. Karşınızdaki insana; duyduğunuz öfkeyle kızar,...

Tüm iklimlerini ezbere bildiğin bir adamın; bir başkasını güneş olup ısıtması, yağmuruymuş gibi ıslatması, buz keser bedenini o gittiğinde tüm bedenine kış gelmiştir artık. İçin yanar yanar da söner. Yüreğine hoyratlığın alır...

Akıllara hiç gelmezdi. O kadar küçük pişmanlıkların bu denli büyük bir dağ oluşturup; insanları da oradan aşağı atacağı! Bir çoğumuz yaşamıştır. Her şeyin bittiğine emin olup, yok olmayı dilemiştir. Boşuna olduğu bilinci tam...

Bu hayatta alınan her şey, verilecek olanın yerini hazırlıyor. Alınanlara üzülmemesi gereken bir zamanda fark edilir genelde. Sahip olduklarını paylaşmayı bilen en çok kazanandır. Çünkü evren alma- verme dengesiyle çalışır. Seminerde...

Karma hayatın gerçeğiydi; düşündüğünüzü mıknatıs misali çekiyorduk, enerjimiz bizi resme yerleştiriyor ve bizim orada şekil almamızı sağlıyor. Sırf bu yüzden bu resme dışardan bakıp enerji ile özdeşleşip benimsememiz gerekiyor....

Bugün ne kadar güçsüz olduğumu fark ettim. Ne kadar güçsüz ve zayıf. Bir o kadar da düşmeye müsait ufacık bir dalga savurdu götürdü yıllar ötesine. Acımasız olan sırtı dönük fotoğrafın mıydı, elini tuttuğun esmer mi?  Bunca...

ÜSTELİK SONUNA KADAR. YÜREĞİMİZİN KULAĞINI SAĞIR EDERCESİNE… Covid-19; 7,9 şiddetindeki deprem gibi gündemin göbeğinde. Ama ne var ki hala ciddi bir boyut için önemsenmemekte! Tehlike gün gibi ortada ve sokak sokak gezerken; saçma bir...

O kadar gürültülü gelmiştin ki; bu kadar sessiz gitmene şaşırdım doğrusu! Beklerdim. Kızılca kıyameti koparıp, deprem misali yeri yerinden oynatmanı! 'Gücün yetmedi.” Diyeceğim. İmkânsız olacak. 'Gerek duymadın” diyeceğim....

11 Şubat herkes hazırlanıyor. Sevgililer gününe sadece 48 saat var. Hediyeler, umut veren vaatler, güzel sözler. Aşkı diliyoruz, sonsuz olmasını istiyoruz. Bizler böyle heyecanla beklerken güzel yürekli bir insan tam da o gün vahşice vazgeçiliyor...

Parkta oynayan küçük bir çocuk gibi yaşayamadık bu hayatı! Çünkü teknoloji hayatımızı esir aldı. Hep aceleci, hep telaşlıydık. Düşünsenize başınıza, başımıza gelenleri; acele ederek geç kaldık. Bizler kendi dertlerimize acele ederken,...

Ağlamak daha güzel olabilirdi. Eğer gözümden akan o tuzlu su yüreğime damlamasaydı. Böyle olunca çok acıtıyor. Ağlamak daha güzel olabilirdi. Evet sebebi gidişin, yitişim olmasaydı daha anlamlı olabilirdi. Ama değil işte. Hani böyle sol...

Yıl 2020, tarih yaprakları; caniliği gösteriyor. Bazı çocukların oyun oynamaktan gözleri kanarken; aynı yaşta başka bir çocuk: Ablası Zehra, yutabilsin diye ilaçlarını mutfak zemininde çekiçle eziyor. Küçücük elleriyle ablasına çare...

Nasıl da kimsesizleştik, nasıl da yalnızlaştık. Kuru bir özlemle, hoyratça fırlatıldık, kimsesizliğe bu muydu dileğimiz? Bu muydu korkularımız? Aslında korktuk biz. Sevmekten, sevilmekten… Delicesine korktuk. Bir yüreğe girip; oraya sığınarak,...

Günümüz Türkiye'sinin adalet kavramını 1971 yılında Ali Ercan 'Adaletin Bu Mu Dünya” sözleri ile en güzel şekilde ifade ederken; bağıra bağıra söylediğimiz halde duyarsız kalmayı başardık.  Lafa gelince mangalda kül...

Bizlere yol gösteren umutlarımız, hayallerimiz. Herkes ister kendi evine kendi sokağından geçerek gitmeyi bu bana pek nasip olmadı. Ben hep korktum ardımdaki adım sesinden, tanımadığım o adamın yanımdan geçişinden aslında bu değildi olması...