Değerli büyüklerim ve kıymetli okurlarım, televizyonlarda, şehit ana ve babaların acılarını hiçe sayan açıklamalardan bıktık artık. 26 Ekim 2024 tarihinde iletişim adresime gönderilen şehit anası Pakize Alp Akbaba'nın feryadını izlerken gözyaşlarıma hâkim olamadım.  

Otuz (30) sene geriye gidip  gözlerimle şahit olduğum olayları, vatan sevgisiyle yaptığımız mücadeleleri hatırlayarak “nasıl oldu da  bize layık görülen ve fakat yüreğimizi parçalayan söz ve davranışları  yaşar ve duyar olduk,”  inanın şaşıp kalıyorum.

Sizler  de bu videoyu izlediğinizde “Bu kadarı da olmaz, yeter artık!” dediğinizi duyar gibiyim.

İlgili videoya buradan ulaşabilirsiniz: Pakize Alp Akbaba’nın Feryadı.

Konunun hassasiyeti nedeniyle, şehit ailelerinin acılarını hafifletmek adına birkaç söz etmeden  geçmek bana yakışmaz.

Biliyorsunuz,   konu;  “ülkemizi yönetenlerin(!)  göz ardı ettiği şehitler’ olunca sizlerle  zamanında - yetkililerin umurunda dahi olmadığı - çok önemli  paylaşımlarım olmuştu.   

Bu nedenledir ki  doğruluğuna inandığım bir görüşümü buradan sizlere tekrar duyurmanın  faydalarına inanıyorum.

“Ulu Önderimiz Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün ölümünden bu yana ülkemiz, küresel çıkar gruplarının yönlendirdiği siyasetçiler tarafından yönetiliyor”  

Ne yazık ki bu siyasiler:

1.     Güvenilmezler: Ant içseler bile sözlerine inanılmıyor, artık!

2.     Halkı Görmezden Geliyorlar:

Halkın seçtiği lider ve vekiller, (!) adeta bir kral edasıyla milleti dikkate almadan hareket ediyor, akıl almaz sözler sarf edebiliyorlar.

3.     Şehit Ailelerinin Acılarına Saygısızlar:

Televizyonlarda, şehitlerin ana ve babalarının gözlerinin içine bakarak yüreklerini dağlayan, gözyaşlarını sele dönüştüren ifadeleri kullanmaktan zerre kadar çekinmiyorlar.

           4. MHP Lideri  Devlet Bahçeli’nin, acılı  şehit yakınlarının varlığını      

           hiçe  sayarak  birkaç gün önce sarf ettiği cümleler ise  vicdanları  yaralar

           niteliktedir.   

            5. Terörün yoğunluk kazandığı 1970’li yıllardan bu yana  şehit             

            cenazelerinin  defninde,  sözden öteye geçmeyen klişeleşmiş taziye

            mesajlarını duymaktan da bıktık usandık  artık! 

Biz Türk Milleti olarak ne ara bu hale geldik, anlayabilmiş değilim!?...

Halbuki, şehit analarının feryadını hep birlikte duyalım ve onlarla dayanışma içinde olduğumuzu göstererek acılarını hafifletelim, içindir gayretlerimiz.

Sonuç;

Kahraman evlatlarını vatan uğruna feda eden bu aileler yalnız kalmasın(!) için söylenecek  çok yerinde ve anlam yüklü söz  vardır ancak,  benim için en çarpıcısı :

 “ülkesinin zor durumuna kayıtsız kalanlar önce kendi kimliklerini, ardından da bu kutsal toprakları yitirmeye mahkum olurlar!”sözüdür.  

 İnsanlık ve Türk Ulusunun fertleri  adına bizi yönetenlerden  biraz empati, biraz anlayış!

“NE MUTLU TÜRK'ÜM DİYENE!”