Toplum olarak her konuda özürlüyüz bunlar konuşma, dinleme, tartışma, söz verme, fikir düşünce, ahlak, yaşamı güzelleştirme daha neler hayatımızı birbirimize kolaylaştırmak olmalı iken sanki inadına zorlaştırıyoruz.
Siyasi, sosyal, ekonomi, edebiyat, sanat her alanda kendimize olduğu gibi karşımızdaki kişileride belli alana sokuyoruz. Sonra karşımızdaki kişiden hak talep ediyoruz. Özellikle bilmeden çocuklarımızı aynı yaşam tarzı ile yetiştiriyoruz sınıflandırma karalama yolu ile bir bakalım çocuk arkadaşı ile oyun oynayacak onlar bizim gibi değiller diye çocuğun zihninde nasıl bir insanlar kötü bir kişi diye başlar yaşamın her alanında bu düşünceyi koyar bu özellikle ahlak yapında önümüze çok çıkıyor ana baba yaşantılarını liks içinde yaşamak adında bazı şeyler vaz geçince bazı şeylerin üstüne çok düşünce yeni nesillerde yanlış yetişiyor bunların başında sosyal medya platformu geliyor aileler orada kendini farklı göstermek için her kılığa girerken çocuklarının da bağımlı olma yolunda gittiklerinin farkına varmıyorlar ve sonuç olarak tamah, tahammül, sabır, hoşgörü, tevazu gibi haller ortadan kalkıyor aileler bir şeyler tüketme derdine koyulduğu için çocuklarda aynı yolda devam ediyor en güzel eşya en güzel araba ev vs gibi şeylere çok zaman geçirdiğimiz için yarının güneş batmasın öne karanlık koyuyoruz en büyük eksikliğimiz din yapısını yaşantımızdan kaldırmamız sonra okuma alışkanlığını silmemiz bunlar çocuklarımızın batıl düzenin içinde yaşamasına sebebiyet veriyoruz.
