Haber: Damla Oya Erman
Oyun, zeki sistemleri, karmaşık bir dünyayı ve her göreve farklı yaklaşımlar sunan çok sayıda yolunu içeren tasarımıyla, masaüstü kooperatif kampanyaların heyecanını ve zorluklarını başarıyla aktarıyor. Ancak, Baldur's Gate 3'ün bu özelliği aynı zamanda tam anlamıyla kaosa dönüşme riskini de taşıyor.
Masaüstü oyunlarda hikayeyi bir araya gelen oyuncu arkadaşlar arasında ileri geri atmaktan doğan spontane doğası nedeniyle bu deneyimi uzun yıllardır seviyorum. Ancak video oyunlarında bu tarz bir deneyimi yakalamak her zaman zor oldu. Baldur's Gate 3 ise bu boşluğu özellikle kooperatif oyun tarzını benimseyerek dolduruyor.
Oyunda diyalog seçimlerinden oyuncuların inisiyatiflerine kadar her şeyi oyunculara bırakan bir sistem bulunuyor. Örneğin, oyuncuların bir sahnede elf karakteri Astarion'un gece, oyuncu karakterini pusuya düşürdüğü bir etkileşimde, bu sahne bir oyuncuya atanıyor ve bu oyuncu Astarion yerine karar veriyor. Bu yaklaşım, oyunculara gerçekten kendilerini oyun dünyasının içinde hissettiriyor.
Ancak, oyundaki her oyuncunun kendi yolunu izleyebilmesi ve kendi kararlarını alabilmesi, oyunun tahmin edilemezliğini artırıyor. Örnek olarak, bir görev merkezi olan Druid Korusu'nda yaşananlar anlatılabilir. Oyuncular, bu görevde kendi seçimlerini yapabiliyor ve bu da oyunda kaotik anların ve unutulmaz deneyimlerin doğmasına neden oluyor.
Baldur's Gate 3'ün bu özelliği, co-op deneyimini daha önce hiç görmediğimiz bir şekilde özgür ve esnek kılıyor. Ancak aynı zamanda bu durum, deneyimin bazen saf bir kaosa dönüşmesine de neden olabiliyor. Oyunda her oyuncunun kendi hikayesini ve tercihlerini yaratması, her oyun seansının farklı ve özgün bir deneyim sunmasını sağlıyor.
Sonuç olarak, Baldur's Gate 3, masaüstü rol yapma oyunlarının ruhunu dijital dünyaya taşımayı başaran bir oyun olarak öne çıkıyor. Oyuncuların hikayeyi şekillendirebilmesi ve her birinin oyun deneyimine katkı sağlayabilmesi, oyunun cazibesini artıran en büyük özelliklerden biri olarak öne çıkıyor.
