Gurur deyince aklıma yaşadığımız bu fani dünya geliyor insanlar öyle alçalmışlar ki, ne gurur kalmış ne kibir. Kendilerinde bulunmadığı gibi, ba

Gurur deyince aklıma yaşadığımız bu fani dünya geliyor insanlar öyle alçalmışlar ki, ne gurur kalmış ne kibir. Kendilerinde bulunmadığı gibi, başkaların da var olduğunu düşünemiyor.
Bazen bu insanlara, hiç aklım almıyor. İnsanların gözünü hırs bürümüş. Hepsi, kazanma peşinde. Kazanmak için de birbirini kırıp geçiyorlar. Sanmayın ki sadece bilgi gücüyle, ortada kaba kuvvet de var. Yıpratıcı sözler de... Karışsındaki insan da, ne sinir kalıyor nede yürek. Böyle insanlar kendi çıkarları için yapamayacağı hiç bir şey yok. Bunların bir eline düştün mü, yerden yere çarpılırsın. İster farkında ol istersen de farkında olma. Bu hep böyle.
Biz eğer ki, bu dünyada yaşıyorsak başaklarının varlığında kabul etmeliyiz Sen nasılsan karşındaki insan’da öyle gör. Onun da senin gibi, bir aklı var. Ruhu var, maneviyatı var her şeyden O da bir insan. Sana yapılan haksızlığa nasıl tahammül edemiyorsan, O da kendine yapılan haksızlıkları dayanamıyor. Hep bunu böyle bil. Bu Dünyada o da yaşama savaşı veriyor. Senin yapmak istediğin, savaştığın şeyler için o da mücadele veriyor. Onu niçin engellemeye kalkıyorsun. Hatta niçin alay ediyorsun. Bir insanın bu kadar mı Ego’su yüksek olur. Her kez senin gibi düşünmek zorunda mı? O zaman İnsan olarak, hayvandan ne farkımız kalacak.
Biz insanlar düşünen varlıklarız. Bu dünyada yaşadıkça bu Dünyayı başkalarıyla paylaşmak zorundayız. Öyle yada böyle. Bu da nasıl oluşur. Temelinde ailemizden aldığımız eğitimle, örf ve adetlerimizle, her şeyden önce bizim yapımızı oluşturan, genlerimizle, Ahlak ve Vicdanla. Bunlar bizde oldukça asla sırtımız yere gelmez. Kimseye de bir kötülük düşünemeyiz.
Sen iyilik yaptığın müddetçe hiç bir kayıp’ın olmaz. Bir gün gelir yaptığın iyilikler seni bulur. Bu dünyada da Öldükten sonra da.