Haber: Damla Oya Erman
Ancak bu Fransız tarihi geleneği, 2024 Yaz Olimpiyatları'nın açılış töreni için "güvenlik nedenleriyle" yerlerini değiştirmeleri gerektiği gerekçesiyle şehir polisinin aldığı bir karar nedeniyle siyasi bir tartışmanın merkezine oturdu.
Fransızlar arasında taptaze fırından çıkmış bagetler kadar değerli olan bu tarihi geleneğin geleceği artık bir David ve Golyat hikayesi şeklinde gelişiyor. "David", 200 civarındaki satıcıyı temsil eden Bouquinistes Kültürel Derneği'nin başkanı Jerome Callais olarak görünüyor. Buna karşılık "Golyat", ünlü sert Fransız bürokrasisi tarafından desteklenen prefektörlük polis otoritesi.
Şehir belediyesi ofisi, kitap tezgahlarını taşımak ve taşıma maliyetini üstlenmek, ayrıca hasarlı tezgahları yenilemek için teklif sunmuş olsa da, Callais, Paris'in sembolüne etki eden bu karara ilişkin danışma eksikliğinin gelecekleri konusunda endişeli hissetmelerine neden olduğunu söylüyor.
Callais, kararın topluluklarına nasıl sunulduğunu "Git, artık görevden alındın" sözleriyle anlatıyor. Mart ayında polisin, dernek ile danışmak için söz verdiği bir mektup gönderdiğini, ancak sonrasında hiçbir haber almadığını belirtiyor. Ardından temmuz ayında, Belediye Binası'nın, birkaç popüler olmayan seçeneği sunduğu bir toplantı düzenlediğini söylüyor.
Callais, daha sonra bir planın kitapçı kutularının yerinde kalmasını, ancak polis tarafından incelendikten sonra Olimpiyat etkinliği süresince kapatılmasını içerdiğini söylüyor. Bu etkinlik, şehre milyonlarca ziyaretçi çekecek ve potansiyel olarak tezgahlarını gözden geçirecekleri birçok ziyaretçiyi içerecektir. "Dişler gıcırdatıldı," diyor Callais. Bu önerilen zorla kapatma için tazminat sunulmasa bile, en azından ne zaman açılabileceklerini bileceklerini söylüyor.
Callais'e göre daha da kötü olan başka bir plan, kutuları başka bir yere taşımak olmuştur. Birçoğu 30 veya 40 yıldır yerlerinde duruyormuş gibi görünüyor. Pek çoğu paslanmış durumda ve kilitleri, katlanabilir parçaları, tenteleri ve zincirleri hassas. Ayrıca Olimpiyatlar sona erdiğinde ne olacağına dair endişeler de var.
Çoğu satıcının birkaç on yıldır yerleştirdiği bu kutuları taşımak, başkent için daha pahalı olmakla kalmayacak, aynı zamanda yeni bir kitap pazarı işe yaramayacaktır. "Kitap satıcıları, Seine kıyılarında olduklarında anlam kazanıyor," diyor Callais. Kutuların cazibesi ve kültürü, yaşlı karakterleri ve şiirsel yeşil tonlarıdır. "Eğer kıyıları birbirine benzer hale getirirseniz, hepsi aynı görünecek ve zırhlı trenlere benzeyecek. Sonuçta son derece üzücü bir şeye dönüşecek," diyor.
Kitap satıcılarının durumu, bazı siyasi destek kazandı. Kararı "anlamsız, aşağılayıcı ve adil olmayan" olarak nitelendiren merkez sağdaki 7. bölgenin belediye başkanı Rachida Dati ve aynı zamanda kitap satıcılarının ticaret yaptığı merkezi sol banka bölgesindeki 6. bölgenin belediye başkanı Jean-Pierre Lecoq, Ekim ayındaki Paris Konseyi'nde sınırlı kapatma ve tazminat konularını ele almak üzere harekete geçeceklerini söylüyorlar.
Paris Belediye Binası'ndan yapılan açıklamaya göre, yaz tatilinden sonra bu konuda daha fazla toplantı yapmayı düşündüklerini belirtti. Polisin, kutuları güvenlik nedenleriyle kaldırmayı planladığını ve "kutuların kaldırılması ve yerine koyma koşullarına ilişkin görüşmelerin yapılacağını" tekrarladığını söyledi. Callais, bu hikayenin son bölümünü kendisinin ve meslektaşlarının yazacağını umuyor. "Onların pozisyonu, bize düşündükleri kadar yasal olarak sağlam değil," diyor. "Hala elimizde birkaç argümanımız var!"
