Yüce Allah insanın ruhunu yeryüzüne emanet ederken bir sürü yetenek aşılar kendisine. Ve bu yetenekleri keşfetmeyi iradesine bırakır. Ruhuna aşılan
Yüce Allah insanın ruhunu yeryüzüne emanet ederken bir sürü yetenek aşılar kendisine. Ve bu yetenekleri keşfetmeyi iradesine bırakır. Ruhuna aşılanan yeteneklerle mucizeler yaratır insanoğlu. Ölümlü bedeniyle ölümsüz eserler bırakır yeryüzüne. Ama bunu sadece yaşama gayesi olan erdem insanlar yapar. Çünkü erdemli insanlar farkında olur farkındalıklarının. Tıpkı sevgili kalemdaşım, ‘TALHA CAVGA’ gibi…Sevgili kardeşim dünyaya engelli olarak geldi. Yürümenin verdiği hazzı bilmeden yıllarca yüreğiyle uçmayı başardı. Bedensel engellerine takılmadan nice yollar kat etti. Belki bedeni engeliydi ama ruhu hepimizden daha mavi daha dinç daha sağlıklıydı. Çünkü o dünyaya geliş gayesinin en ince çizgisini bile tahlil etmeyi başarmış erdemli bir insandı. Önemli olanın bedensel engelli değil ruhsal engelli olmanın en güzel örneğini sundu hepimize, Sayfalar boyu. Belki de bizler onun kadar yaşamaya aşık değildik. Çünkü sahip olduklarımızın farkında değildik. İsraf ede ede harcıyorduk tüm saatleri, günleri, ayları, yılları… Onun için bizler hep tökezledik hayatın patika yollarında. Sahip olamadıklarımızın sahip olamayacaklarımızın anlamsız düşlerinde tükettik tüm soluğumuzu. Ama o sahip olamadıklarına takılıp duraksamadı. Aksine sahip olduklarının farkına varıp; deyim yerindeyse bardağın dolu tarafına bakıp, yapabileceklerinin en iyisini yaptı. Girdiği bu meşakkatli yolun gitmesi gereken yollarını ruhuyla uçup gitti. Yüce Hakk’ın ona verdiği iradeyi mucizeye dönüştürerek engelli beynimize güzel bir lütufta bulundu. Ruhumuzun kör gözlerini açmayı başardı. Önemli olan yürümenin değil de ruhun koşması olduğunu hepimize gösterdi. Bir kez daha ruhun şad olsun diyoruz büyük insan. Yukarda bir yerde bizi izlediğinden şüphe duymuyorum. Gülümse mavi ruhlu koca adam insanlığa en büyük örneklerden birisin. Mekânın cennetin en güzel yaylası olsun. Özgürce yürümenin koşmanın ve konuşmanın tadına varman dileği ile…
‘TALHA CAVGA ANISINA’
Ecel kıskandı, seni aramızdan çok erken aldı.
Daha tamamlanmayı bekleyen
Bir sürü hayalin vardı yüreğinin avlusunda.
Mutluluğun resmini çizecektin sayfalar boyu.
Ve yeniden umut aşılayacaktın kelebek cesetlerine.
Ölmüş papatyaların kokusuyla,
Şimdi öksüz kaldı şiirler dolusu mürekkebin…
Aramızdan çok erken ayrıldın,
Mavi ruhlu koca insan…
Yasını tutmaya yetmedi sancılı yüreğimiz.
Güneşin kokusu boynu bükük kaldı.
Daldı zifiri karanlıklara umudun
Gülümseyen ışığı.
Öpmeye yetişemedi alnından,
Yetim bıraktığın kitapların…
