Feminist değilim. Sadece...
10 yaşındaki Füsun arkadaşlarıyla kağıt oynayan babasının kucağına oturmak isteyip reddedildiğinde (Dur kızım meşgulüm görüyorsun işte), baba
13 yaşlarındayken iyi bir kız olmanın, bu sinsi, sefil ve sakiller kalabalığının ellemelerinden şikayet etmemekle mümkün olacağını düşünmeye başlamıştı. O yıllarda, kendisine aşık liseli çocuktan pencerelerinin önünde sokağa "seni seviyorum" diye yazınca, babası kulağından çeke çeke Füsun'u pencereye götürmüş, ona yazıyı gösterip bir tokat atmıştı.
Kız çocuklarınızı bir gencin sevmesine izin verin. Kızınız sevilme duygusunu tatsın. Ama amcaların kızlarınızı ellemesine izin vermeyin...
Babası "As kendini de kurtulalım" dediği için kendisini asan Okyanus Efe Özyavuz'u unutmadık. "Yapamadım, izin vermediler" diye boğazdan atlayarak intihar eden Mehtap Zengin'i unutmadık. Babası ve amcası tarafından eş cinsel olduğu için öldürülen Diyarbakırlı Roşin'i unutmadık. Ahmet Yıldız'ı, ya da hepimizin bildiği şekli ile "Ahmet Abi" yi, namus diye babası tarafından öldürülmesini unutmadık. Hiç unutmam, hiç unutmayın...
Ben feminist değilim. Sadece kadınlar yaşasın, sadece kadınlar mutlu olsun demiyorum. Kim olursa olsun, ne olursa olsun, yaşamı, tercihleri ne yönde olursa olsun kimse kimsenin hayatını elinden almamalı, alamaz diyorum.