İÇİME SİNDİREMİYORUM

Bazı insanlar, arabalarının içi görünmesin diye, filtreli cam takıyorlar. Kararlar, tam bir komedi, önce yasakladılar, sonra Cumhurbaşkanı istedi diye kararı gevşettiler. Hırsızı var, hırlısı var, teröristi, hükümlüsü var, arabaların içi görülmeli. Ne yazık ki, saygısız, birbirine saygı göstermeyen, her geçen gün ayrışan, birbirinden uzaklaşan, iyiye doğru gitmeyen bir toplum olduk. 
Ankara’da, Milli Savunma Bakanlığı’na bağlı bir rehabilitasyon merkezi vardır. Burayı, siyaset yıllarımda ziyaret etmiştim. Güney-Doğu’da Vatanın, bölünmez bütünlüğü için savaşırken, gazi olan, hayati uzuvlarını kaybeden askerlerimize, burada bakılıyor, tedavi veriliyor. Ben burayı gezerken çok hislendim, etkilendim, gözyaşlarımı tutamadım, 2 ay kendime gelemedim. Burayı kazandıranlardan Allah razı olsun, minnettarım. TBMM, Plan-Bütçe Komisyonu’nda, bu projeye imkanlar ölçüsünde destek verdim. Evet, Devlet, Millet, bu Kahramanlarımıza hayat boyu sahip çıkmalıdır. Başımızın üstünde taşımalıyız. Bu rehabilitasyon merkezleri daha da fazlalaştırılmalıdır. Daha fazlası yapılmalıdır. Onlara, şehit ailelerine, ev, yüksek maaş, sosyal güvenceler, tatil imkanları da verilmelidir. Ankara’da, Gazilerimize yapılan bu saldırı tüm ülkeyi üzmüştür. Halkımız bu şerefsizliği içine sindirememiştir. Avrupa Birliği’ne daha girmeden, cezaları, müeyyideleri neden kaldırıyoruz, anlayamıyorum. Hakimler neden, amme vicdanına yarayan, bu ve benzer olayların müsebbiplerini serbest bırakıyorlar, anlayamıyorum. Suç varsa ceza olmalıdır...