Haber: Damla Oya Erman
Keşif, Odense'nin doğusundaki küçük bir mezarlıkta bulunan bir urne yerleştirilmiş halde yapıldı.
Bıçak, MS 150 civarına tarihleniyor ve ünlü Jelling Taşları'na kazınan runelerden yüzlerce yıl öncesine dayanıyor. Jakob Bonde, Museum Odense'den bir arkeolog, "Bu, bir arkeologun yaşayabileceği en şaşırtıcı şeylerden biri çünkü bu inanılmaz nadir bir bulgu" dedi.
Araştırmacılara göre, bıçağın üzerindeki runeler, en eski bilinen runik alfabeden gelmekte olup, beş runeden oluşmaktadır ve eski Norse dilinde "Küçük Kılıç" anlamına gelen "hirila" olarak çevrilebilir.
"Hirila" terimi, bıçağın adına mı yoksa sahibine mi atıfta bulunduğu konusunda kesin bir bilgi sunmamakla birlikte, 2000 yıl önce bir cenaze sunumu olarak gömülmüş önemli bir mülkiyet olduğunu gösteriyor.
Ulusal Müze'den Lisbeth Imer, “Bu bıçaktaki kadar eski runeleri bulmamız inanılmaz nadir ve aslında Demir Çağı'nda konuşulan Danimarka'nın en eski yazılı dilini daha iyi anlamamıza olanak tanıyan benzersiz bir fırsat” dedi.
Bu dönemde okur yazarlık nadirken, okuma ve yazma becerisine sahip olmak belirli bir statü ve güç taşıyordu. Runik yazının erken tarihçesi, bu becerilere sahip ilk bireylerin, bu becerilere sahip ilk bireylerin izlerini Funen adasında bulunan bir adada keşfedilen küçük bir entelektüel elit oluşturan kâtipler olduğunu göstermektedir.
Bu dönemden bu yana Danimarka'da bulunan bir başka örnek, MS 150 civarında bir kemik tarak olan Vimosen (Odense'nin batısında) keşfi ile harja yazıtlıdır.
