Haber: Damla Oya Erman
Romanya, 1937'den itibaren Almanya'nınkine büyük benzerlik taşıyan faşist bir hükümetin kontrolü altına girmişti, bu durum benzer anti-Yahudi yasaları da içeriyordu. Romanya kralı Carol II, bir yıl sonra hükümeti feshetti, ancak faşist Demir Muhafız paramiliter örgütünü bastıramadı.
Haziran 1940'ta Sovyetler Birliği, Romanya'nın iki eyaletini ele geçirdi ve kral, bu bölgeleri korumak ve sınırları içindeki uç sağcıları tatmin etmek için bir müttefik arayışına girdi. Bu nedenle 5 Temmuz 1940'ta Romanya, Nazi Almanyası ile ittifak kurdu. Aynı yıl içinde Nazi Almanyası tarafından "müttefiki" olarak işgal edilecekti, bu da Hitler'in Sovyetler Birliği'ne karşı büyük bir doğu cephesi oluşturma stratejisinin bir parçasıydı.
Kral Carol, Eylül 1940'ta tahttan çekilerek ülkeyi faşist Başbakan Ion Antonescu ve Demir Muhafız'ın kontrolüne bıraktı. Romanya, Almanlar Rusya'yı işgal ettiğinde Sovyetler Birliği'ne kaybedilen toprakları geri alsa da, aynı zamanda Nazi savaş çabasının bir parçası olarak kaynaklarının yağmalanmasına da katlanmak zorunda kaldı.
Savaş Almanya'ya karşı döndükçe ve Sovyetler Birliği Doğu Avrupa'da baskın gelmeye başladıkça, Antonescu ülkesini Sovyet işgalinden kurtarmak için batıya doğru müttefikler aramaya başladı. Bu aşamada, geç kral Carol'ın oğlu Kral Michael gölgeden çıkarak pro-Alman Antonescu'yu tutuklattı ve Romenleri ile sadık askerlere, Sovyet istilasına karşı değil, onunla birlikte savaşmaları için yalvardı. Kral, nihayet 1944 yılında Müttefiklerle bir ateşkes imzalayacak ve zaten çökmekte olan Almanya'ya karşı savaş ilan edecekti.
Kral Michael, paradoksal bir şekilde, ülkesini kurtarmak amacıyla onu neredeyse yok etmek zorunda kalan Sovyetler tarafından tahttan çekilmeye zorlandı ve Romanya'da Soğuk Savaş'ın sonuna kadar kukla bir komünist hükümet devam etti. Kral, ulusunu kurtarmak adına onu neredeyse mahvetmişti.
