Haber: Damla Oya Erman
1849'da başlayan Altın Rüşdü patlamasının ardından, spekülatörler San Francisco Körfezi'nin kuzeyindeki arazinin değer kazanacağını fark ettiler. Bu düşünceyle, San Francisco Yarımadası'nı Marin County'in güney ucuna bağlamak üzere Golden Gate adı verilen dar ve 400 fit derinliğindeki boğaz üzerine bir köprü inşa etme fikri ortaya çıktı.
Fikir 1869'a kadar uzansa da, öneri 1916'da daha somut bir hale geldi. San Francisco Bulletin'da gazetecilik yapan eski bir mühendislik öğrencisi olan James Wilkins, 3.000 fitlik orta açıklığa sahip bir asma köprü önerisinde bulundu. Bu, o dönemde var olan köprülerin neredeyse iki katı uzunluğundaydı ve Wilkins'ın önerisi şaşırtıcı bir 100 milyon dolara mal olacaktı. Bu nedenle, San Francisco şehir mühendisi Michael M. O'Shaughnessy (Ayrıca Golden Gate Köprüsü adını öneren kişi olarak bilinir), mühendislere maliyeti düşürebileceklerini sordu.
5 fit boyundaki mühendis ve şair Joseph Strauss, Cincinnati doğumlu bir Chicago'lu, bunu başarabileceğini söyledi.
Sonunda, O'Shaughnessy ve Strauss, ana açıklığı en az 4.000 fit uzunluğunda olan bir asma köprüyü 25-30 milyon dolarlık pratik bir aralıkta inşa edebileceklerine karar verdiler. Ancak inşaat planı birçok kaynaktan, hatta yargıdan bile itiraz aldı. Engellerin çoğu kaldırıldığında ise 1929 Büyük Buhran'ı başlamıştı ve finansman seçenekleri sınırlıydı.
Bu nedenle yetkililer, projenin ekonomiye destek olacağını belirterek seçmenleri 35 milyon dolarlık tahvile destek vermeye ikna etti. Ancak tahviller 1932'de satılamadı ve Bank of America'nın projeyi tamamen satın alması, finansman sorununu çözdü.
Golden Gate Köprüsü resmi olarak 27 Mayıs 1937'de açıldı ve o dönemde dünyanın en uzun köprü açıklığıydı. İlk kamusal geçiş bir gün önce gerçekleşmiş, 200.000'den fazla kişi yeni köprü üzerinde yürüyüş yapmış, koşmuş ve paten kaymıştı.
Tall kuleleri ve ünlü "uluslararası turuncu" boyası ile köprü, hızla Amerikan simgesi ve San Francisco'nun sembolü haline geldi.
