Haber: Damla Oya Erman
Columbia Üniversitesi Lamont-Doherty Dünya Gözlemevi'nde araştırmacı olan Wallace Smith Broecker tarafından yazılan "İklim Değişikliği: Belirgin Bir Küresel Isınmanın Eşiğinde Miyiz?" adlı makalesi Science dergisinde yayımlandı.
Beş yıl önce, 1970 yılında, Broecker, okyanus çökellerinin incelenmesiyle buzul çağının ikliminde hızlı geçişler yaşandığını ve buz tabakalarının dondurucu sıcaklıklarda on binlerce yıl boyunca geliştiğini, ardından buzun eridiği ani sıcak dönemler olduğunu ortaya koyan bir çalışma yayımladı.
Broecker, bu keşfi 1975 makalesinde geliştirdi ve buzul çağının hızlı dalgalanmalarının "termohalin dolaşım" adlı bir değişiklikle meydana geldiğini ileri sürdü: deniz akıntıları ve rüzgar sistemleri, denklem hattından kuzeye doğru ısı taşıyan ve soğuk suyu denklem hattına taşıyan sistemler.
Broecker daha sonra bunu "Büyük Okyanus Konveyörü" olarak adlandırdı. Broecker, eğer bu konveyör bandı değişirse veya "kapatılırsa", iklimde hızlı değişikliklerin tekrar mümkün olabileceğini düşündü.
Broecker, fosil yakıt emisyonları nedeniyle artan atmosferik karbondioksit içeriğinin dünyayı ısıtmaya başlayacağını, bunun da sırayla okyanus yüzey sularını ısıtarak buzları tatlı suya dönüştüreceğini öne sürdü.
Bu durum, suyun yoğunluğunu azaltacak ve soğuk suyun batmasını engelleyerek okyanus akıntılarını değiştirecek ve konveyör bandını etkisiz hale getirecekti.
Broecker'a göre, böyle bir durumda Avrupa, buzul çağı sırasında olduğu gibi daha soğuyacaktı. Daha rahatsız edici etki ise küresel sıcaklıkta belirsiz "açıp kapama titremeleri" olacaktı. 1998'de Broecker bunu şu şekilde ifade etti: "İklim sistemi öfkeli bir canavar ve biz ona sopalarla dokunuyoruz."
Broecker'in küresel ısınma eğilimleri hakkındaki değerlendirmesi bugün hala geçerlidir. 2017 yılında Columbia Üniversitesi bir yayında, gezegenin ısındığını ve tatlı suyun okyanusa daha yüksek oranda girdiğini belirledi. Broecker, 2019 yılında vefat etti.
