O kadar insan var ki yardıma muhtaç olan… Ama üzülmeyelim, çünkü kendi elimizle yapıyoruz bunu. Aslında üzülen de yok da, ben yine de belirtmek ist
O kadar insan var ki yardıma muhtaç olan… Ama üzülmeyelim, çünkü kendi elimizle yapıyoruz bunu. Aslında üzülen de yok da, ben yine de belirtmek istedim.Yardım kelimesi o kadar güzel bir kelime ki; içinde insanlığı barındıran, sevabı taşıyandır, değil mi? Ama bence kimse bunun farkında değil. Bazen diyoruz ki “ya yalan söylüyorsa neden yardım edelim”. Böyle düşünmemeliyiz. Aklımızdan geçmemeli bu kötü düşünceler. Tam tersi yardıma koşmalı, “ben zenginim kendimi paramla kurtarırım” dememeliyiz. Allah bir gün o elindekileri de alır bu sefer başkaları sana öyle der. Ama insanlık ölmedi. Çünkü Allah var, yardım ediyorlar. Ama gösteriş için reklamına mı bunu hala anlamış değilim. Yapmayın bunu onun da bir gururu var, incitmeyin. Kim ister ki kendi isteğiyle yoksulluğa düşsün? Allah’ım işte onu öyle bir sınava çekiyor ki zengin olanlar sınavda oluyor. Eğer bu sınavı geçerlerse Yarabbi ellerinden almıyor. Biz zannediyoruz ki herkes zengin herkes varlık içinde, ama değil. Dışarıdan sadece kalbi zengin olan gözüküyor. İyi ki öyle gözüküyor çünkü o cennetliktir, o Allah’ımın sevdiği kullarındandır. Bazen deriz ya “Allah versin” diye, sizce bize kim veriyor?
Hani diyorsun ya “benim malım mülküm yok ben nasıl başkalarına yardım edeyim” diye, deme! Bir tane evin var yetmez mi? Maalesef bizim milletimiz aşırılığa kaçar, kaçma! Senin de bir tane olsun onun da bir tane olsun, bunu iste. İki tane ayakkabın varsa üçüncüsünü kendine alma. Onun yerine çocuk esirgeme yurtlarını gez, onları sevindirecek bir şeyler al.
Sen onları sevindirdin ya, Allah da seni sevindirir.
