Kocaman bir boşluğun tam ortasında gibiydim, ne boş bakan gözlerim aradığı şeyin farkın da oldu, nede aydınlığa gitmeye çalışan adımlarım yolu

Kocaman bir boşluğun tam ortasında gibiydim, ne boş bakan gözlerim aradığı şeyin farkın da oldu, nede aydınlığa gitmeye çalışan adımlarım yolunu buluyordu. Aslında huzur arıyordum sadece, nerede olduğunu bilmeden. Hiç yabancı değildi bana, ne gözle görülebiliyor, nede tarifi var ama zamanı geldiğinde kayıp bir yerlerden mutlaka görünecekti. Gösterişsiz, sakin bir hayattı bendeki huzurun adı. Nerede ne şekilde bulacağımı bilmediğim, yarınsız hayallerimdi sadece. Çözmek için uğraşmak yerine, cevapsız bırakmaktı herşeyi, sadece gerçeği aramaktı…
Ağlamaklı gözlerime inat, yalan tebessümlerimi sahte gülüşlerin arkasına gizledim zaman zaman ve karanlık gecelerin sabahın da uyanıp söylenen sözlerde yazılan cümleler de aradım huzuru. Oysa ki huzur, yalnızlığımı paylaşan yüreğimde, yaşamın bilinmeyen noktasında sevgi dolu sıcak ellerindeydi. Anlık bir tebessümden geriye kalan, yarım bırakılmış sözlerindeydi huzur. Yada yüreğimden gelen sözlerin çıkmamak için direnmesi ve sessizliğe sarılıp sabahı beklemesiydi. Her sabah senli anılara merhaba demekti huzur ve gülümseyen gözlerine sığınmaktı yeniden. Bazen ışıldayan gözlerin de kaybolmak ve susup sessizliğe demir atmak, bazen de gecenin bir yarısı özlediğim sesindeydi huzur. Belki aşktı huzur, tüm cümlelerin yok olduğu, aşkın sıcaklığı ile ısınan ellerimizin, sevgi dolu yüreklerin serinliğiydi. Bazı geceler bir yıldız gibi çıkardı ve erkenden kaybolurdu yüreğimdeki huzur sessizce. Beklenmedik sert bir fırtına, aniden ıslatan yağmur gibiydi. Bazı geceler, sana sarılıp ağır bir ezginin notalarında gözyaşın olmak istedim, sana tutsak kalbimi azat etmek, geceyi bekleyip yüreğimdekileri atmak istedim. Seni beklemek yada beklemeyi özlemekti bazen huzurum, alnıma kondurduğun sıcak busenin anlatılması güç tarifiydi. Geçmeyen sevdamın yarına uzatılmış sözleri ve yarına gülümsemekti huzurum, sınırsız hayallerimle gözlerini sahiplenmekti.
Boş bir defteri seninle doldurmaktı huzur. Yüzüne her baktığımda yandığım, yarınlarımın anısı, yüreğimin susturamadığı ses, kimsenin okuyamayacağı ağır bir roman, yazmak istemeyeceği acı sevdamdı huzur.