Yaşamın her devresinde esas olan nedir diye sorarsak, cevabı şöyle olur; insan ilişkilerinin olması gerektiği gibi olmadır. Gerektiği gibi olmadığı zamanlar sorunlar ortaya çıkar.

Sorunun ortaya çıkması demek, insanların birbirinden uzaklaşması anlamına gelir.

Bu anlamda insanları, toplumları ve ulusları aynı noktada buluşturan tek güç sanattır diyebiliriz.

Buradaki güç ise insan sevgisinin paylaşımıdır. 

İnsanları bir araya getirmenin ve ortak amaçlar hedeflenmenin önemi ise, geleceği tayin eden en büyük etkendir.

Bu anlamda sanatın gücü her şeyden daha çok fazladır.

Sanat; insanları, toplumları ve ülkeleri birbirine yaklaştırır.

Sanatın gücü, koskoca bir kaya parçasının fazlalıklarını atıp ortaya muhteşem görüntüler çıkaran bir güçtür. 

Hatta öyle ki mermerden yontularak yapılmış öyle yapıtlar vardır ki, bir fotoğraf sanırsınız…

Buradaki en büyük hassas nokta, yapılmış bir resme bakarken, bizim sevdiğimiz bir görsel ise çok güzel deriz…

Ya da bir türküyü dinlerken duyduğumuz kelimeler bize geçmişten bir şeyler anımsatıyorsa daha çok severiz.

Bu hiç şaşmayan bir kuraldır.

İnsan ilişkilerinin sıcaklığı ve dostluğunun değişmeyen kuralı ise, karşılık beklemeden sevgi sunabilmektir. 

Yazılarımda insan sevgisinin önemini sürekli yazan bir yazarım ve bu sevgiye hizmet için sık sık köşe yazılarımda başka şair, yazar ve sanatın içinde olan arkadaşların eserlerine de yer veririm.

Bu hafta bir şair, bir yorumcu olan değerli dostum Hakan Gültekin’e yer vermek istedim.

Sanatçı Hakan Gültekin içindeki güzelliğini sazıyla, sözüyle birleştirip ortaya muhteşem eserler çıkarmış, yüzlerce beste yapmış üretken birisi. İçindeki sevgisini notalarla paylaşan, şiirlerle seslenebilen değerli bir insan. Uzun zamandır köşemde yer vermek istediğim yorumcu ve şair Hakan Gültekin’e yer vermek bugün kısmet oldu. 

Ayrıca bu güzel şiirini benimle paylaştığı için kendisine çok teşekkür ederim.

 

Şiir: Hakan Gültekin - Çünkü Bu Ben, Ben Değilim

Canıma can kattın her dem

İnanmışken sana kalpten 

Gittiğin gün bittim hepten 

Bana verdiğin söz nerde 

Beni bana bırak artık

Çünkü bu ben ben değilim 

Soğudum artık her şeyden 

Çünkü bu ben ben değilim

Seni yüreğime aldım 

Askın deryasına daldım 

Aklimi fikrimi saldım

Bana verdiğin söz nerde

*

Aşka dair, sanata dair bir şiirde baskıya hazırlanan kitabımdan bir şiiri paylaşmak istedim.

 

Şiir: Aşk Yazarı Mustafa Çifci - Öldürdüm Seni

Gözümden düştün artık yoksun gönlümde 

Görsem de, görmesem de özlemiyorum

İçimde öldürdüm yok ettim seni

Sevsen de sevmesen de

Seni sevmiyorum 

Yaktın, yıktın viran ettin sevgimi

İçimde öldürdüm yok ettim seni

Gittiğin yerde kal istemiyorum

Gelsen de gelmesen de beklemiyorum

Boş yere beni de suçlama artık 

Söz verip dönmeyen sen, değil misin?

Daha fazla kırma kalbimi

Yalan sözlerine inanmıyorum..

Yaktın, yıktın viran ettin sevgimi

İçimde öldürdüm yok ettim seni

Gittiğin yerde kal istemiyorum

Gelsen de gelmesen de beklemiyorum

Ben seni niye öldürdüm biliyor musun?

Sevmediğin halde,

Seviyorum dediğin için öldürdüm…

Bir başkasının kokusuyla

Bana sarılmayasın diye öldürdüm

Ben seni, kendi yalanına

Benim de inanmamı istediğin için öldürdüm 

Beni bir daha kandırma diye öldürdüm.

İçimde öldürdüm beni arama artık…