Çok konuşan insanlara dikkat ettiniz mi? Genelde konuşma çok icraat ya yok ya yok denecek kadar az. Bir güruh sadece boş konuşmaya programlamış gibi kendilerini.
Bu güruh sizin yaptığınız iyi şeyleri de görmezden gelme veya manipüle etme yoluna giderler. Genelde de küçümser şekilde konuşmaları da cabası.
Asıl niyetleri ise sizden koparabildikleri parçalarla yetinmek ve sizin modunuzu düşürmek olan bu güruhun ağzının da iyi laf yaptığı bir gerçektir.
Ayrıca kendi tanıtımlarını da çok iyi yapabilirler; icraat yoksa da varmış gibi gösterme potansiyeline sahip, az icraatlarını ise dev aynasında gösterme yetisinde olmaktalar. Süt veren ineği değil bir yumurta veriyor diye mahalleyi ayağa kaldıran tavuğu örnek alırlar.
Hâlbuki gerçekten iyi şeyler yapanlar nedense mütevazılıklarını korur ve yapacakları işlere odaklanmaktadır.
Büyük icraatlar sessizlik ister; basitler gürültülüdür. Boşuna dememiş atalarımız; boş tenekeden çok ses çıkar, diye.
Her zaman gürültüye odaklanan insanların da asıl aradıkları topluma yararlı işler değil sadece günlerini dolduracak konuşabilecekleri şeyler olmaktadır.
"İnsanlara faydası olmayanı, ölülerden say gitsin." Sözünün tam yeridir diyerek burada zikredebiliriz. İnsanlar kendilerini yüceltmeye çalışırken bir de topluma ne gibi faydaları olduğuna bir bakmak lazım.
İnsanlardan beklenilen genelde çok icraat az konuşmadır. Ne kadar çok konuşulursa sularda o kadar çok bulanır çünkü.
Önemli olan ortaya icraat koyabilmekse neden vakit boş geçirilir ki konuşularak?
Ne kadar konuşulursa konuşulsun ortada kayda değer bir şey yoksa ziyan olmuş sayılmaz mı zaman?
Zaman boşa harcanacak kadar değersiz olamaz. En azından çok güzel icraatlar yapılabilecekken.
Çalışmaktansa dünyanın boş konularını konuşup zaman doldurmak da iyi işler yapabilenlere yakışmaz.
Sonuçta herkes kendine yakışanı yapar. Neticede herkesin mizacı aynı olmadığı gibi tutumu da aynı olamamakta bu gibi durumlarda da.
O yüzden zaman konuşma zamanı değil, çalışma zamanıdır.
Yazar ve Şair Betül FIRAT
@paradoks.okur.yazar
