Ne gariptir ki bir yere ait kabul edilmediklerini, orada da yabancı, burada da yabancı olarak görüldüklerinin ezikliği ve üzüntüsünü dile getirdikleri halde yine de bulundukları ülkeye aykırı davranmayı bir meziyet zanneden yurttaşlarımız var. Belki azınlıkta belki de azınlıktan biraz daha fazlalar ama varlar.. malesef.

Neden peki bu ayrışma sevdası, bir kompleks mi yoksa kaybolmuşluk 

mu! Bilinçli bir tavır mı.. kendini farklı gösterip kabul edilme arzusu mu...!? Peki ama o zaman neden her iki toplum için de yabancı görüldüklerinden muzdaripler? Yoksa Almanya'da Türkçe, Türkiye'de Almanca konuşarak çok mu havalı olduklarını zannediyorlar...

Bir yere aitsindir veya değilsindir neden mesele yapıyorsun. Yada mesele nedir, ego mu... Kişilik bozukluğu gibi geliyor bu durum bana. Bir türlü kendini bulamamak, karşıya kendini ifade edememek, arafta kalmak gibi bir şey. Aykırı olmanın, parmakla gösterilir olmanın doyumsuz arzusu da bir neden bu aykırı duruş için.

Oysa ki ne gerek var. İnsanız neticede hepimiz. Dilimiz, dinimiz, ırkımız, milliyetimiz, cinsimiz, cinsiyetimiz ne olursa olsun, insanız. Yok birbirimizden farkımız, yok birbirimize üstünlüğümüz.. İnsan ol be. Kazanırsın, kaybetmezsin.

Havalı olmak adına, karşındakini güya eziklemek adına nedir bu saçmalıklar. Bilir misin sen böyle davrandıkça asıl karşındaki seni ezikler.

Yalancı mıyım?