Tartışmak için bir başka bireye, insan ya da insanlara gerek duymak eksikliktir, eksiklik kadar yetersizliktir. İnsan olgunlaştığı zaman erdemli, kâmil insan olma yolunda yol aldığı zaman fark ediyor, farkına varıyor. Tartışma eylemi ilk olarak insanın kendisinde başlar, başlamalı, insan kendi beyninde, içeride tartışmalı, tartışıp düşüncelerinden arda kalanı, net ve gerçeklerle baş başa kalıp revize haliyle, arınmış haliyle tartışmaya girmek, düşündüklerini rafine haliyle dile getirip paylaşmak, savunmak, arkasında durmak, daha da etkili ve tutarlı bir yol, yöntem olmalı. İçerisinde tartışıp dışa açık münazaralara, tartışmalara girmek, fikir, görüş önermek, sentez ortaya koyup analizleri ile öne çıkarıp tavsiye etmek, önermek, seviye ve nezaketin bir uzantısı ise, muazzam.
İçeride tartışmasını tamamlayıp seviyesince tartışmaların müdahili olmak elbette güzel, seviyeli bir eylemdir. İnsan ki tartışmalı, eksik, yetersiz, yanlış diye düşündüklerinin doğrusunu söyleyip önermeli, iletmeli. Güzel olmak, yakışıklı olmak, zengin olmak, alımlı olmak, zeki ve çok bilgili, yetenekli olmak dahi bir yere kadar önemli ve geçerli, önemli ve daimi geçerliliği olacak tek kavram sağlam bir karakter üzerine iliştirilmiş kişilik ve duruştur. Duruşu sağlam bir kişilik üzerine samimi ve içten bir yürek, adaletli bir vicdan da eklenince, fevkaladenin fevkinde insan yapısı ortaya çıkar. Bu insan oluşumunda kavgacılık olmadığı gibi, boş ve dayanaksız, bilgisiz, analiz sentez olmaksızın, içeriden tartışması yapılmamış söz ve öneriler, düşüncelerde olmaz.
İçeride tartışma, tespit ve tercihleri de içinde barındırır, bu ilk adımlar sonrası hangi tartışmaya müdahil olsa övgü alır, ilgi görür, sözü, söylemi, savı alaka görür, taraf bulur, destek bulur. İçeride tartışarak başlanan işler, mücadelelerde de mutlak başarılarla devam eder, zafer ve kazançla sonuçlanır, bu kesinlik ve keskinliğin sebebi içeride tartışmak, öngörülere ve planlamaya, programa dayalıdır. İçten tartışmayla kendi kendine konuşma hali aynı mıdır, eşleştirilebilir mi, evet, kendi kendine konuşma egzersizi bir başına yapılıyorsa, insanlardan ve etkileşimlerden tamamıyla uzak halde ise, elbette, neden olmasın.
Olası ivedilik içermeyen kararlar öncesi, içeride tartışmak, kendi kendine konuşmak hallerine bir tavsiye, öneri de ben sunayım. Önemli ve segment değişimi gerektiren kararlar vermeniz öncesinde düşüncelerinizi ve o andaki kararınızı, tercihinizi bir kâğıda yazın, kendinize mektup yazar gibi. Yazdıklarınızı zarfa koyun ve üzerine tarih ve saat yazın, 24 saat kendinize süre ayırın, tam 24 saat sonra aynı düşüncelerde iseniz, beyinsel ve düşünsel olarak kararlılığınıza kaim bir ispat olduğu gibi kararınızın da tutarlı ve doğru olduğuna katkıdır.