Çok yorgunum Molly. Dudağının kenarında sinsi bir gülümseme belirecek biliyorum. Herkes yorgun diyeceksin. Güçlü olmadığımı anladığında hayal kırıklığı yaşayacak, belli etmemek için gözlerini benden kaçıracaksın. Ama işte o kesiştiğimiz noktada her şey gün yüzüne çıkacak. Gözbebeklerimin titreyişini hissedeceksin. Beynimin, Şiddetti bilmem kaç olan deprem gücündeki sarsılmaları ne denli içten hissettiğimi fark edince benden uzaklaşmak isteyeceksin. Ardçılardan bahsetmetmiyorum bile…
Her düşünce ve anı bende tarifsiz sallantılara sebep oldukça sendelediğimi görecek, elini uzatmak istesen de yapamayacaksın. Öfkeleneceksin beni bu halde gördüğün için. Neye bu isyanın? Hayat senin için ne anlam ifade ediyor? Mutluluk, mutlu olmak, mutluluğu yakalamak…. Neden senin için içi boş kelim yığınları diye söyleneceksin?
Sen daha çocuksun. Top oynama lazım, bisiklet sürmen, uğur böceğini eline alıp uçururken dilek tutman, bulutlardan şekiller çıkarman, gök gürlediğinde annenin koynuna girip huzuru bulman lazım. Nedir seni büyüten?
Elindeki tüm kara kalemleri topluyorum. Artık kara gökyüzü çizmek yok!
Kalemlerde bulmuştun suçu. Oysa her renkli kalem almaya gidişimde kara kalemleri tutuşturanları sorgulamak aklına bile gelmemişti. Beyaz kağıtlar, renkli kalemler, simler, renkli ponponlar, kokulu silgiler… Hepsini biliyordum, hepsini seviyordum. Ama elime ne zaman alsam renkleri üzerini çiğnediler fütursuzca, düşünmeden, kalbim kırılır mı diye sormadan.
Oysa akara kalemlerle yazıyordum hayatımı, duygularımı, düşüncelerimi. Elimden onu da alırsan yazacak ne kağıdım ne de kalemim kalacaktı. İşte asıl o zaman tüm kavramlar içimde hezeyana uğrayacaktı. Tüm hallerim zamanla huya ve karaktere dönüştü sandınız, yanıldınız. Dinlemediniz ki!
Hep siz haklıydınız. En güçlü sizlerdiniz, en sevimliler sizin kasabanızda boy ölçüşüyordu. Sizin ülkenizdeki insanların cepleri paralarla dolup taşıyordu. Benim param yoktu. Bilyalarım da…
Masallara inanmadınız, ciddiye almadınız. Oysa her çocuk masalla büyürdü, büyütmediniz.
Herkes kendisini aşıladı, kendisinden aşıladı, müsaade etmediniz.
Yorgunum Molly. Uyuyacağım…
