Özel ilgi alanlarım ve beni ben yapan duygularım…
Saatlerce şarkı söylemek, sessiz bir ortamda kitap okumak, yazı yazmak, yürüyüş yapmak ya da o an aklıma esip spor salonuna gidip stres atmak gibi gibi buna benzer hobilerim. İşte bu noktada bizi “biz” yapan özel ilgi alanlarımız. Bunları sıralarken “kırmızı çizgilerim” diye nitelendiriyorum. Mümkünse hiç kimse bu alanıma girmesin…
Sanırım bu hayattaki kendimize özel ilgi alanlarımız bizi tamamen ‘biz’ yapıyor. Peki ya mesleklerimiz... Gerçek anamda hakkını vererek yapıyor muyuz? Ya da mesleklerimiz bizi yansıtıyor mu?
Polis olsaydım bir noktadan sonra gerçekten suçla savaşmak için varımı yoğumu harcardım. Ve adalet yerini bulmadıkça kendimi yer bitirirdim. Gece uyku girmezdi gözüme... Peki ya doktor olsam insanları kesip biçmekten rahatsızlık duyardım belki, ama söz konusu insan hayatı olunca hakkını vermeye çalışırdım. Manken olsam beynimdeki düşünceler değil de vücudumun şekliyle ilgilenildiği için kendimi rahatsız hisseder, Gazeteci olsam kişisel görüşlerimi ifade edememekten dolayı rahatsız olur, Siyasetçi olsam aşırı sıkılır, memur olsam insanlara laf anlatmaktan bunalır, herhangi bir devlet erkanı olsam İNSANLARDAN sıkılır ve yine insanlardan sıkılırdım. Son zamanlarda genel anlamda insanlardan sıkıldım... Laf anlatmaktan, tavsiye vermekten, onlarla konuşmaktan. Çoğunluğunun eğitilemez ve sana kendi fikirlerini empoze etmeye çalıştığını gördüğüm an uzaklaşıyorum. Bu benim fikrim, o ise senin! Kimse kimseyi bu konuda yargılayamaz. Her meslekten, her çevreden tanıdığım, arkadaş edindiğim bir çok insan var. Bazılarının meslekleri bazılarını yansıtırken, bazıları meslekleri dışında profesör kesildikleri ve insanı irite ettikleri için, genel anlamda böyle insanlardan uzak duruyorum. Kitap okumayan, araştırmayan ve kulaktan dolma bilgilerle kendini alim sanan insan müsveddesi. Bir tabir vardı, her….kolog sanırım. Her şeyi bilen ama kendisine asla yararı olmayan insanlara denilen. Gerçekten böyle olmaktan sıkılmıyor musunuz? Bir şeyi bilmiyorsanız ‘’bilmiyorum’’ demek sizi cahil değil, dürüst yapar.
Kendimi tanımlayacak olsam yazı yazmaktan, şarkı söylemekten ve hayal kurmaktan hoşlanıyorum. Ve bunları yaparken insanlarla muhatap olmuyorum. Hayatın tadını çıkarmaya çalışmak en güzel lezzet...
Şarkı söylemek çok güzel, yazı yazmak inanılmaz derecede rahatlatıcı hele hayal kurmak paha biçilemez bir şey. Bir de kendi hikayelerini, kendi şarkılarını yazdığında ve söylediğinde…İşte o ayrı bir lezzet. Bildiğim şeyleri yapmaktan hoşlanıyorum. Kendisine zaman ayıran başkalarıyla uğraşmayan kişiler kaliteli yaşarlar.
Alıntı ve kaynak: Duygu Kara
